Na szybko zmalowane wrota z tyłu, ale żeby nie było nudne zdjęcie to W`Kabi się wciął na zdjęcie. Niedługo jesień, więc przeleją trochę juhy dla Pana Żniw.

Siema dzidki. Ostatnio naszła mnie i moją dziewczynę ochota na jakąś dobrą planszówkę. Ze względu na popularność zainteresowaliśmy się D&D. Gra wydaje się ekstra na pierwszy rzut oka z opisów. Ale jak oglądaliśmy jakiś "gameplay" na youtubie to cringe nas zżerał od środka, a co dopiero brać udział w takim czymś. Wziwlibyśmy do tego jeszcze jedną osobę. Ale każdy z nas jest introwerytkiem i nikt z nas nie jest jakoś otwarty na role play. I tu nasuwa się pytanie: jest sens spróbować? Boimy się strasznie tego Role playu w głównej mierze bo nie chcę grać w to po pijaku, żeby zabić niezręczność. W sumie to takie czyste opisywanie zdaje się być dziwne. 

Nie ma się czym chwalić, patrząc na Wasze figurki, ale krytyka też jest bodźcem do poprawy warsztatu. 

Terminator jak widać, chaosowy, więc skąd takie kolory? Mój młody chciał niebieskiego, a na legion alpha nie miałem kolorów, więc wyszło coś takiego. Generalnie, jako odstresowanie po pracy, sprawdza się idealnie, nie gram, tylko razem z synem zbieramy pojedyncze figurki i gramy po swojemu, więc podwójny plus :) 

Oto moje moje największe dzieło: Rycerz Chaosu klasy abhorrant, wariant Rampager czyli (wg lore) ok 12 metrowy dzik walczący w zwarciu za pomocą ogromnego miecza łańcuchowego i szponów energetycznych.

Przedstawiam Państwu Boga wojny,  Świętowita

Starą edycję zużyłem, większość kart nie nadaje się do użytku. Teraz zamówiłem w preorderze nową edycję dla dzieci. Wygląda w porządku. Polecam.