Napoleon Bonaparte kiedyś zadrwił z katolickiego kardynała, grożąc: „Wasza Eminencjo, czy nie zdajesz sobie sprawy, że mam moc zniszczenia Kościoła katolickiego?” Na co kardynał zażartował: „Wasza Wysokość, podjąłbyś bezsensowny wysiłek. Zostaniesz pokonany. Nam, księżom, chrześcijanom, naszymi słabościami i niewiernością nie udało się zniszczyć Kościoła! A ty byś chciał to zrobić?”.

Zdjęcie przedstawia weteranów Bitwy pod Gettysburgiem stoczonej w dniach 1−3 lipca 1863 roku pod miastem Gettysburg w stanie Pensylwania. Po lewej żołnierze Unii podają sobie ręcę z weteranami Konfederacji w trakcie zlotu weteranów bitwy w Gettysburg National Military Park, Adams County, Pennsylvania w 1913 roku z okazji 50 rocznicy bitwy.

W jej trakcie zginęło,zaginęło,zostało rannych ok. 50 tysięcy żołnierzy po obu stronach. Na samą rocznicę przybyło ponad 53 tysiące weteranów z 46 stanów na ówczesnych 48, co czyni ją największym zlotem weteranów z czasów wojny secesyjnej. Bitwa ta – choć nie decydująca sama w sobie – wyznaczyła punkt zwrotny, od którego Konfederacja systematycznie chyliła się ku upadkowi, a wojna secesyjna zbliżała się do końca, mimo że miała trwać jeszcze prawie dwa lata.

Ciekawostki:

- W trakcie trzydniowych walk zginęła tylko jedna osoba cywilna, 20-letnia mieszkanka Gettysburga – Jennie Wade – która 3 lipca w kuchni swej krewnej ugniatała ciasto na chleb i została przypadkowo trafiona prosto w serce.

- Najstarszym uczestnikiem bitwy po stronie Unii był 69-letni weteran wojny roku 1812, wojen z Seminolami i wojny amerykańsko-meksykańskiej, mieszkaniec Gettysburga, John Burns, który zgłosił się na ochotnika i 1 lipca walczył w szeregach „Żelaznej Brygady”; został trzykrotnie ranny. Był jednym z niewielu mieszkańców Gettysburga, z którymi zechciał się osobiście spotkać w listopadzie prezydent Lincoln.

- W bitwie po stronie wojsk Unii brał udział płk Włodzimierz Bonawentura Krzyżanowski, dowódca jednej z brygad XI Korpusu. Walczył w pierwszym dniu na pozycjach wysuniętych na północ od Gettysburga, a przez resztę bitwy bronił Wzgórza Cmentarnego. Po stronie Konfederacji w bitwie brał udział oddział sformowany z Polaków przez Kaspra Tochmana.

- Armii Północnej Wirginii towarzyszyło w Pensylwanii ponad 6 tys. czarnoskórych niewolników, głównie służących wyższych oficerów[ he he].

Bez zbędnych wstępów: Noc z 27/28 maja 1947 roku, krawiec Feliks Lis jechał pociągem na trasie Poznań - Legnica, wraz z nim w przedziale znajdowało się kilku pijanych sowieckich żołnierzy w drodzę do bazy wojskowej (w Legnicy) wraz z młodą dziewczyną (21 letnią Zofią Rojuk). Dziewczyna w pewnym momencie szeptem poprosiła krawca by ten jej pomógł ,gdyż sowieci wiozą ją do bazy wbrew jej woli jako ,,zdobycz wojenną" (podobno kupiona została za flaszkę wódki). Krawiec opowiedział o tym obsłudze pociągu i dyżurnemu ruchu na stacji Poznań Dębiec. Konduktorzy, a później funkcjonariusze Straży Ochrony Kolei w Kościanie, próbowali przekonać rosjan do uwolnienia kobiety. Ich starania nie odniosły jednak skutku. W tej sytuacji kolejarze telefonicznie zawiadomili stację w Lesznie, na którą pociąg wjechał około godz. 0:30 28 maja.W Lesznie próbę interwencji podjął najpierw pełniący tej nocy dyżur milicjant – kapral Zygmunt Handke- żołnierze radzieccy wycelowali jednak w niego broń, a jeden z oficerów zagroził: ,,Uchodzi Poliaki, bo was pozastrzelam, jobane w rot." W obliczu tych gróźb Handke o sytuacji zadzwonił na telefon alarmowy leszczyńskiego garnizonu Wojska Polskiego z którego wyruszył 16o osobowy pluton alarmowy pod dowództwem ppor. Jerzego Przerwy... po przybyciu Polskich żołnierzy na dworzec gdzie na hali przebywali sowieccy żołnierze (pociąg miał kilkugodzinny postój) przed rozpoczęciem konfrontacji młody (22 letni) Przerwa nakazał przygotować się swoim podkomendnym do ewentualnej walki jak i ewakuwować halę dworca z cywilów zabraniając wypuszcznia z niej sowietów, samemu udał się na rozmowę z rosyjskim oficerem Sokolovem. Pijani rosjanie chcąc opuścić halę wdali się w awanturę z Polskimi żołnierzami po chwili otwierając ogień. W wymianie ognia zgineło 2 rosyjskich oficerów i jeden szeregowy, kilku innych zostało rannych. Jak możecie się domyślać nie jest to koniec jak i puenta całej historii otóż za próbę ratunku niewinnej kobiety z rąk (...) Polscy żołnierze wraz z kolejarzami,milicjantem a nawet samą p.Zofią zapłącili dużą cenę. 7 czerwca 1947 roku w koszarach 86 pułku Artylerii Przeciwolotniczej w Lesznie odbył się proces żołnierzy uczestniczących w potyczce. Przewodniczącym składu wojskowego sądu był p.pułkownik Fanciszek Szeliński (kierujący wojskowym sądem okręgowym w Poznaniu) a oskarżycielem major Maksymilian Lityński(warto zaznaczyć właśc. Maksymilian Lifsches) (obaj często uczestniczyli w procesach politycznych w okresie stalinowskim doprowadzając do wydania wielu wyroków śmierci). Wyroki: p.porucznik Przerwa wraz ze swoimi dwoma żołnierzami (kanonier Władysław Łabuza, kapral Wiesław Warwasiński) zostali skazany na karę śmierci (wcześniej będąc torturowani na brutalnych przesłuchaniach UB). Od lewej Przerwa.

Stalinowscy prokuratorzy i sędziowie nigdy nie ponieśli odpowiedzialności za swoje zbrodnie . Oni sami na skutek kampanii !!!antysyjonistycznej!!! po marcu 1968 roku wyemigorwali jeden do Szwecji drugi prawdopodobnie do Izraela . Ich ofiary zrehabilitowano po cichu dopiero w 1990 roku.
W innych porcesach krawiec F. Lis za swoją postawę skazany został na 12 lat więzienia wraz z kolejrzami i milicjantem ci skazani na 10 lat . Dziewczyna będąca powodem całego zamiesznia została potajemnie zesłana na Syberię. Ona : 

Wyroki śmierci na żołnierzach zapadły 15 czerwca 1947 roku przez strzał w tył głowy, mogiła nigdy nie została odnaleziona znajduję się prawdopodbnie w podpoznańskim lesie. CHWAŁA BOHATEROM CZEŚĆ ICH PAMIĘRCI !  

To, że zima była główną przyczyną klęski Napoleona to nieprawda

Było nią... błoto

Na terenach wschodnich drogi były tak chujowe, że wojska Napoleona ciągnęły artylerię z prędkością 10 km dziennie. Ciągle działa ugrzęzły w błocie

Wiadomo, że zima miała swój wkład, ale głównie dlatego, że skończyły się racje przez właśnie błoto. Zima była w sumie pożądana, bo łatwiej było ciągnąć działa po zamarzniętej ziemi niż po błocie i gdyby nadeszła szybciej może i Napoleon wygrałby tę kampanię