Własny bit, własny tekst, własny wokal, własny scenariusz i własna reżyseria + garstka ludzi dobrej woli, którzy poświęcili wolną sobotę na popełnienie ze mną tego dzieła.

Ze szczególnym pozdrowieniem dla millenialsowo-zoomerowych dekadentów, których rok urodzenia przypadający na przełom lat dziewięćdziesiątych i dwutysięcznych sprawia, że nie pasują ni tu, ni ówdzie.

Swoją drogą cały tekst tego utworu moim zdaniem wymiata.

Koreańczycy: *nie no nie mamy tak pojebanych pomysłów jak Japończycy*
Koreański teledysk:

kiedy ktoś pyta co ci się śniło: