Kojoty są obecnie najliczniejszymi drapieżnikami żywego inwentarza w zachodniej Ameryce Północnej, powodując większość strat owiec, kóz i bydła. Na przykład, według Krajowej Służby Statystyki Rolnictwa, kojoty były odpowiedzialne za 60,5% z 224 000 zgonów owiec przypisanych drapieżnikom w 2004 r. Całkowita liczba zgonów owiec w 2004 r. stanowiła 2,22% całkowitej populacji owiec i jagniąt w Stanach Zjednoczonych Państwa. , które według raportu USDA z Krajowego Urzędu Statystyk Rolniczych wynosiły odpowiednio 4,66 mln i 7,80 mln sztuk na dzień 1 lipca 2005 r. Ponieważ populacje kojotów są zwykle wielokrotnie większe i są bardziej rozpowszechnione niż wilki, kojoty powodują większe ogólne drapieżnictwo. straty. Każdego roku agenci rządu USA rutynowo strzelają, zatruwają, chwytają i zabijają około 90 000 kojotów, aby chronić zwierzęta gospodarskie.

Kojoty zwykle gryzą gardło tuż za szczęką i poniżej ucha podczas ataku na dorosłe owce lub kozy, a śmierć zwykle następuje w wyniku uduszenia. Utrata krwi jest często wtórną przyczyną śmierci. Cielęta i mocno owłosione owce są zabijane przez atakowanie boków lub zadu, powodując wstrząs i utratę krwi. Atakując mniejsze ofiary, takie jak młode jagnięta, zabija się je poprzez wgryzienie się w okolice czaszki i kręgosłupa, powodując ogromne uszkodzenia tkanek i kości. Mała lub młoda zdobycz może zostać całkowicie porwana, pozostawiając jedynie krew jako dowód zabicia.
Wobec braku nękania przez kojoty praktykowanego przez ludność wiejską, miejskie kojoty tracą strach przed ludźmi, co jest jeszcze bardziej nasilone, gdy ludzie celowo lub nieumyślnie karmią kojoty. W takich sytuacjach niektóre kojoty zaczęły zachowywać się agresywnie w stosunku do ludzi, ścigając biegaczy i rowerzystów, konfrontując się z ludźmi spacerującymi z psami i śledząc małe dzieci. Kojoty bez wścieklizny na tych obszarach czasami atakują małe dzieci, głównie w wieku poniżej 10 lat, chociaż niektórzy dorośli zostali pogryzieni.