Configuration: l4 OHV 8v
Location: Rear, longitudinal
Displacement: 1.290 l (78.7)
Aspiration: N/A, 2 Weber DCOE carburettors
Power: 130-135 bhp
Gearbox: 5-speed single row manual
Drive: RWD transaxle

Po udanych latach '70 z modelem Estelle Rallye, Skoda szybko wymieniła pojazd na flagowca 130 RS, bo już po '82 miały oobowiązywać nowe zasady. Nowe regulacje weszły w siłę w sezonie '83 a Skoda znalazła się z ręką w nocniku. Najszybszą opcją było wystartować z modelem 130 LR.

Czesi chcieli poczekać aż wyjdzie Skoda Favorit - platforma z napędem na przód i silnikiem z przodu. Nie pykło, bo mieli grube opóźnienia już w procesie rozwoju pojazdu i trzeba było popatrzeć w innym kierunku. Auta z silnikiem z tyłu również nie dało się ogarnąć na czas, bo całą paletę akurat reorganizowano. Do prac wybrano więc 120-stkę i powkładano do niej prototypowe części z nowej 130-stki od razu jak tylko je opracowano - a skupiano się głównie na silniku, żeby był jakiś sensowny.

To co wyszło, to była ewolucyjna wersja 130 LR, która ścigać się miała w mniejszej kategorii Grupy B - B/9 dla samochodów poniżej 1.3 litra. Pojazd - z resztą tak jak i jego poprzednicy - miał silnik z tyłu i prowadził się podobnie do Porsche 911, co czyniło go naturalnie groźnym mimo niewielkiej mocy. Był do tego bardzo lekki i niezawodny. Wyposażony w podwójne gaźniki webera, kolektor dolotowy o większej średnicy niż w standardzie, wał korbowy LÖBRO, zmodyfikowaną głowicę i suchą miskę olejową. Do tego wzmocnione zawieszenie i półosie, tarcze na tylnej osi, hydrauliczny hamulec ręczny, karoseria z aluminium i poliwęglanu z plastikowym spojlerem z tyłu.

Nad samochodem pracowano jeszcze w 1986 roku przedstawiając wersję evo - ET, do której wepchnięto jeszcze więcej wyczynowych części, zwiększając możliwość ustawienia najwyższego przełożenia skrzyni biegów, czy sprężyn w zawieszeniu. Nowe stabilizatory z przodu i z tyłu, koła mocowane jedną śrubą i jeszcze bardziej dopracowany układ hamulcowy i kierowniczy.

Pierwszym sukcesem był Rajd Akropolu 1985 i Skoda 130 LR była pierwsza w swej klasie a 13 ogólnie. W 1986 ponownie Ladislav Krecek - tym razem 12 ogólnie, znów wygrywając w B/9. A było jeszcze San Remo, gdzie Krecek był 6 w ogólnej - Skoda miała wtedy 1 i 2 miejsce w swojej kategorii. Na krajowym podwórku nie miała sobie równych. Kvaizar został mistrzem w 1985 a 130 LR kończyło również na 2 miejscu w sezonach '86 i '88.

W '88 Grupę B zamknięto ale Skoda się nie przejęła, bo B/9 i B/10 tak nie dostały po dupie. Projekt kolejnych ewolucji poszedł jednak do kosza. 130 LR Group B mogło jednak walczyć na eventach krajowych aż do końca homologacji - ta upływała w 1989, ale cały projekt rajdowy Skody padł już rok wcześniej. Razem Skoda 130 LR GrB wystąpiła 126 razy, kilkukrotnie kończąc na podium oraz zdobywając pierwsze miejsca dla swej klasy. Pojazd ukończył 82.5% wyścigów, w których wystartował. 130 LR powstawała razem z innym projektem, z którym dzieliła nawet części. Został również przedstawiony jedyny egzemplarz 130 LR Evo do Grupy S, ale ta nigdy nie wystartowała...