Ostatnio był Kek, więc dalej tematycznie:
Staroegipskie naczynie na kosmetyki przedstawiające żabę, niegdyś z inkrustowanymi oczami, przekłutymi uchwytami i wywiniętym brzegiem.
Okres Predynastyczny, kultura Nagada II, ok. 3300 p.n.e.
Obecnie w British Museum.

Nagranie własne, wykonane w własnej piwnicy. 
CHWAŁA ŻABIE!

Jestem po seansie nowego "Napoleona" i niestety, ale chyba nie widziałem gorszego filmu historycznego. Mam wrażenie że ludzie którzy tworzyli ten film nigdy nie przeczytali ani jednej biografii Cesarza Francuzów, a dodatkowo chcieli pogorszyć tym filmem jego wizerunek nie pokazując żadnych dobrych aspektów jego panowania, a przedstawiając go jago psychopatycznego socjopatę, którego w życiu cieszy tylko ryk armat i tyłek Józefiny. Tak naprawdę jedyne co w tym filmie było dobrze zrobione to w pełni oddane historyczne stroje i mundury, scenografia i sceny walki. Poza tym nawet ciężko nazwać to filmem historycznym.
Ale chciałbym się skupić na konkretnie jednym aspekcie, Napoleonie w Egipcie.

Myślę że każda osoba chociaż średnio zainteresowana historią wie, iż Napoleon był Egiptem zafascynowany. I właśnie ta jego fascynacja dała początek tzw. egiptomanii w Europie, oraz położyła fundamenty współczesnej egiptologii. Bonaparte był członkiem znamienitego francuskiego zrzeszenia naukowców zwanego Instytutem Francuskim, zaś na wyprawę do Egiptu zabrał ze sobą wielu uczonych.
Oczywiście rozumiem że nie wszystko da się pokazać w filmie który trwa 3 godziny. Ale w owym filmie mogliśmy zobaczyć jak Napoleon strzela do piramid... Naprawdę załamujący widok, dobrze przynajmniej że nie została powielona krzywdząca legenda o odstrzeleniu sfinksowi nosa.
Generale film jest beznadziejny i nie polecam.

Wewnętrzne sanktuarium w świątyni Horusa w Edfu.
Na zdjęciu kolejno: Barka w której kapłani nieśli posążek Horusa podczas procesji. Niewielki stół na ofiarę i kadzidło, i na końcu granitowy naos w którym pierwotnie znajdował się posążek Horusa.

17 listopada przypada bardzo ważne święto - Światowy Dzień Czarnego Kota.

Dlaczego akurat ten dzień jest tak ważny, i dlaczego akurat czarnego kota? Jak pokazują statystyki, na całym świecie, czarne koty są najmniej chętnie adoptowanymi kotami na świecie, wyjątkiem jest tylko USA. Święto to zostało ustanowione w 2007 roku we Włoszech przez dwa stowarzyszenia które chciały podnieść świadomość na temat tego smutnego zjawiska, - Ruch Obrony Czarnych Kotów oraz Stowarzyszenie Ochrony Zwierząt i Środowiska. Dlaczego akurat 17 listopada? Ponieważ według Włochów to pechowa liczba. Ponadto to właśnie we Włoszech czarne koty są najmniej lubiane, i szacuje się że średnio, każdego roku, w niewyjaśnionych okolicznościach ginie ich ok 30 tysięcy. Niestety, w Polsce jest tylko niewiele lepiej. Sam parę lat temu słyszałem wypowiedź mężczyzny który powiedział że kiedy widzi czarnego kota to wciska gaz, i był dumny z odebrania życia kilku czarnym kotom.

Fot. 1. Kot w ruinach świątyni Izydy na wyspie File
Jednak skąd wzięła się niechęć do kotów, szczególnie czarnych, w Cywilizacji Zachodu? Aby zrozumieć dokładnie to zjawisko musimy cofnąć się do Starożytnego Egiptu. Tam oczywiście koty były otaczane boską czcią, a skrzywdzenie kota było surowo karane prawnie, a czasem wręcz ludzie sami dokonywali samosądu i linczu na zwyrodnialcu który skrzywdził bezbronne zwierzę. Taką sytuację opisał nawet starożytny grecki podróżnik i historyk Diodor Sycylijczyk, który był naocznym światkiem kiedy to w Aleksandrii rzymianin zabił kota, a tłum wściekłych Egipcjan rzucił się na obcokrajowca odbierając mu życie. Koty dla Starożytnych Egipcjan i Nubijczyków były wysłannikami bogów i świętymi zwierzętami bogini Bastet, patronki miłości, radości, zdrowia i ogniska domowego, która to właśnie jawiła się pod postacią czarnej kotki. I niestety to było pierwszym zgubnym elementem dla kotów, ponieważ kiedy w Cesarstwie Rzymskim (którego Egipt na ów czas już był częścią) religią dominującą stało się chrześcijaństwo, celem ataku stali się nie tylko wyznawcy starych religii, ale również umiłowane przez nich zwierzęta, w tym czarne koty. Pogańskie bóstwa zaczęły być utożsamiane z demonami, tak więc czarne koty nie były już dziećmi Bogini Bastet, a posłańcami Szatana. Kolejną cegiełkę niedoli czarnych kotów dołożyła walka z religią Nordycką w której to koty były zwierzętami utożsamianymi z boginią Freją, patronką wegetacji, miłości, płodności i magii. Według podań starożytnych i wczesnośredniowiecznych Skandynawów, miała ona jeździć w rydwanie ciągniętym przez parę wielkich czarnych kotów. Jaki skutek demonizowanie kotów w kolejnych wiekach miało doskonale wiemy, gdzie w procesach, torturach i egzekucjach, nie tylko ginęli ludzie posądzeni o czary, ale również koty, w całej Europie, a później, jeszcze w czasach wczesnonowożytnych również w Ameryce.

Fot. 2. Starożytne przedstawienia Bogini Bastet

Niestety, dzisiaj, pomimo coraz lepiej respektowanych praw zwierząt, zwiększającej się świadomości i postępu, problem wciąż istnieje, o czym wspominałem powyżej. Dlatego apeluję, doceńmy i zaopiekujmy się naszymi małymi czarnymi przyjaciółmi. Może ktoś z Was będzie chciał w przyszłości przygarnąć kota. Kiedy będziecie w schronisku, zastanówcie się nad czarnym, możecie mu w ten sposób uratować życie, gdyż koty które nie mogą znaleźć domu, są często poddawane eutanazji.
Kiedy czarny kot przejdzie przez Waszą drogę, pomyślcie o tym jak o zwiastunie szczęścia czy miłości, jako o wysłanniku Frei czy Bastet, a nie szatańskiego pecha. A także dzielcie się faktami o czarnych kotach ze swoimi znajomymi, przyjaciółmi i rodziną, aby zwiększać świadomość społeczeństwa ;)

3. Bogini Freja w kocim zaprzęgu

Niestety, dzisiaj, pomimo coraz lepiej respektowanych praw zwierząt, zwiększającej się świadomości i postępu, problem wciąż istnieje, o czym wspominałem powyżej. Dlatego apeluję, doceńmy i zaopiekujmy się naszymi małymi czarnymi przyjaciółmi. Może ktoś z Was będzie chciał w przyszłości przygarnąć kota. Kiedy będziecie w schronisku, zastanówcie się nad czarnym, możecie mu w ten sposób uratować życie, gdyż koty które nie mogą znaleźć domu, są często poddawane eutanazji.
Kiedy czarny kot przejdzie przez Waszą drogę, pomyślcie o tym jak o zwiastunie szczęścia czy miłości, jako o wysłanniku Frei czy Bastet, a nie szatańskiego pecha. A także dzielcie się faktami o czarnych kotach ze swoimi znajomymi, przyjaciółmi i rodziną, aby zwiększać świadomość społeczeństwa ;)

Zapraszam do obejrzenia mojego filmu. 

Bardzo żywe, i jakże obrazowe przedstawienie Starożytnych Egipcjan liczących niewolników po wojnie z Nubią.
Relief pochodzi z mastaby generała Horemheba* z okresu Nowego Państwa, dokładnie wzniesionej między 1332 a 1323 r. p.n.e.

Oryginalny relief (pierwsze zdjęcie) znajduje się w muzuem w Bolonii, zaś w mastabie w Sakkarze znajduje się jego gipskowa kopia (widać powyżej).

* generał Horemheb a faraon Horemheb to ta sama osoba, mastabę zbudował jako generał, ostatecznie spoczęła tam tylko jego pierwsza żona, która zmarła jeszcze przed wstąpieniem na tron Horemheba. Sam Horemheb spoczął w Dolinie Królów. Jego ciało nie przetrwało do naszych czasów.

Taka ciekawostka.

Kiedyś, w którymś filmie wspominałem o teorii iż grób Tutanchamona mógł być tak bogaty ponieważ "zrecyklingowano" wyposażenie grobowe heretyckich władców z Amarny.

Na poniższej grafice widać coś, co może być na to dowodem. Zdjęcie przedstawia wnętrze jednej z kanopskich trumieniek znalezionych w grobie Tutanchamona, jednak kiedy przyjrzymy się kartuszowi w którym jest zapisane imię władcy, zobaczymy iż wcześniej mogło znajdować się tam inne imię, które zostało wymazane. Co jeszcze ciekawsze, po nałożeniu do kartusza imienia Nefertiti, żony faraona Echnatona, hieroglify pokrywają się praktycznie idealnie.

Tak więc nie tylko zaginiona mumia królowej jest znana badaczom od 200 lat, ale również jej wciąż poszukiwany skarb w części lub całości również jest znany od przeszło 100 lat.

Wypierdalam, do zobaczenia za kolejne pół roku xD