Cytat:
> Od Tarasenko D. V., męża i taty.
> Ten list jest na przyszłość, jeśli umrę, zostanę schwytany lub stanę się w stanie wegetatywnym! Piszę to 17 lipca 2022 roku. Ciężko pisać, płaczę. Lera, moja ukochana, powiedz naszemu synowi, jaki był tata. Zostaliśmy tu wysłani jako mięso armatnie. Bez zbroi, bez amunicji, bez odpowiedniej broni. Kiedy nasz syn dorośnie, powiedz mu, że tata naprawdę chciał wrócić do domu i być najlepszym tatą. Wypiłem drinka i piszę emocjonalnie, rozumiem, że zostanę zapomniany, a Ty będziesz nadal żyć swoim życiem, znajdziesz sobie nowego męża, a ja po prostu zniknę na wojnie, jak wszyscy chłopcy. Szkoda, że nie miałam czasu normalnie żyć. Powiedz synowi, że tata był dobry w sporcie. Szkoda, że wszyscy o mnie zapomnieli. To bardzo trudne do zaakceptowania, ale wszyscy umrą i tego nie da się zmienić, ale nadal szkoda umierać w lecie. Szkoda, że nie możemy już jechać nad morze :)
> Do mojej żony, Tarasenko V. V. urodzonej 25 września 1996 r., Narodnaya street, 31, Ługańsk.
