Dlaczego pierogi to dar bogów?

0
Pierogi – ogólnie: Początkowo pierogi nazywano w języku polskim pirogami (w liczbie pojedynczej był to ten piróg).

Pierogi – ogólnie:kawałki cienkiego, elastycznego i dobrze zlepiającego się ciasta napełnione najrozmaitszymi farszami i ugotowane w wodzie lub na parze, upieczone, usmażone czy grillowane; ciasto może zostać zrobione z dowolnego rodzaju mąki (pszennej, ryżowej, kukurydzianej, żytniej, gryczanej) z dodatkiem wody, jaj, drożdży i tłuszczu (masła, oleju, smalcu), śmietany oraz innych dodatków smakowo-zapachowo-barwiących[1]; przy czym ciasto powinno być dostosowane do farszu[2]; pierogi mogą mieć rozmaite kształty np. stożka, sakiewki, trójkąta, półkrążka; potrawa, którą można spotkać w wielu kuchniach na całym świecie, np. w kuchniach polskiej, włoskiej, rosyjskiej, ukraińskiej, meksykańskiej, indyjskiej czy żydowskiej; jest to kulinarny koncept pochodzący z Chin, który na ziemie polskie dotarł prawdopodobnie w XIII wieku.
Pierogi (l. mn. od pieróg, pierog)[a] są uważane za pracochłonną potrawę mączną. Są to kawałki cienko rozwałkowanego ciasta makaronowego z farszem słonym lub słodkim, uformowane na kształt trójkąta lub półkola i ugotowane w wodzie (pierogi gotowane) lub rzadziej upieczone (pierogi pieczone) czy usmażone.

W Polsce: potrawa mączna kuchni staropolskiej i polskiej, słone lub słodkie nadzienie zawinięte w kawałek najczęściej pszennego ciasta makaronowego, rzadziej drożdżowego. Ze względu na proces obróbki termicznej wyróżnia się trzy rodzaje pierogów: gotowane (najbardziej powszechne), pieczone i smażone. Pierogi mogą być różnej wielkości: od maleńkich uszek aż po olbrzymi pojedynczy pieróg, który kroi się w plastry przed podaniem. Pierogi z nadzieniem słonym podaje się na gorąco na obiad lub kolację. Pierogi nadziewane na słodko są podawane także na deser. Do powszechnie znanych należą pierogi ruskie, pierogi z farszem mięsnym i pierogi z kiszonej kapusty z grzybami. Pierogi występują też w licznych odmianach regionalnych.

Według Polaków i cudzoziemców pierogi są uznawane za tradycyjną potrawę staropolskiej i współczesnej kuchni polskiej, chociaż ich ojczyzną są Chiny[8][9]. Maleńkie pierożki nazywa się w języku polskim uszkami.

Pierogi mogą być bardzo różnej wielkości: od maleńkich uszek i kołdunków mieszczących się w całości w ustach, poprzez małe i średnie o długości 5 do 10 cm, duże 15-centymetrowe ważące 150–200 gramów jeden (np. pierogi „Szlachcice”), aż po olbrzymi pojedynczy pieróg o masie ponad 1 kg (np. pieróg biłgorajski w wersji ze skórką). Ich cechą wspólną jest farsz otoczony płatem ciasta. Przepisy na pierogi pieczone (np. soczewiaki sejneńskie) czy pierogi smażone na głębokim oleju (np. pierogi wigierskie) są rzadziej spotykane niż przepisy na pierogi gotowane.

Lokal gastronomiczny, w którym sprzedawane są (głównie) różnego rodzaju pierogi nazywa się pierogarnią lub pierożarnią. W ofercie pierogarni, obok tradycyjnych pierogów gotowanych w wodzie („lepiochy z wody brane”), można także znaleźć pierogi pieczone w piecu („piecuchy”) i smażone czebureki kresowe. Pierogi są również serwowane w barach mlecznych.

W języku angielskim polskie pierogi bywają nazywane pierogies.
Żrodło: wikipedia wolna encyklopedia 
:https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Pierogi
Obrazek zwinięty kliknij aby rozwinąć ▼
0.098057985305786