Mało znanym faktem historycznym jest współpraca Józefa Piłsudskiego z wywiadami japońskim i austriackim oraz kontakty z wywiadem niemieckim w latach 1904-1918. Nie była to agentura w
najczęstszym, negatywnym tego słowa znaczeniu, a raczej wynikający z praktycznego podejścia kompromis polityczny w celu realizacji zadań ruchu niepodległościowego. Szerzej zagadnienie to opisuje książka Ryszarda Świętka pt. "Lodowa ściana. Sekrety polityki Józefa Piłsudskiego 1914-1918".

Gdy w 1904 r. wybuchła wojna japońsko-rosyjska o panowanie w północno-wschodnich Chinach i Korei, Japonia chętnie podejmowała współpracę z antyrosyjskimi ruchami niepodległościowymi. Celem tych operacji było pozyskiwanie danych wywiadowczych oraz próby wzniecania
wewnętrznych rewolucji destabilizujących wroga. Polacy, czyli w tym wypadku działacze Polskiej Partii Socjalistycznej pod przywództwem Józefa Piłsudskiego, otrzymywali wsparcie głównie w formie pieniężnej. Środki przeznaczane były na zakup broni i prace wywiadowcze. Współpraca zakończyła się po zwycięstwie Japonii we wrześniu 1905 r.

Współpraca z wywiadem Austro-Węgier również miała podłoże antyrosyjskie. Piłsudski planował utworzyć w Galicji oddziały, które w czasie wojny pomiędzy zaborcami będą walczyć z Rosją. W takim układziu ze względu na konieczność zapewnienia wiedzy wojskowej i wsparcia materialnego przedsięwzięcie to mogło być to zrealizowane jedynie pod nadzorem Austriaków, którzy w zamian
oczekiwali antyrosyjskich działań wywiadowczych i dywersyjnych. W ten sposób powstały polskie organizacje militarne, takie jak Związek Strzelecki, które po rozpoczęciu I wojny światowej
przekształciły się w Legiony Polskie.

W latach 1914-1918 Niemcy zintensyfikowały kontakty z Polakami w celu utworzenia państwa polskiego pod niemieckim nadzorem w myśl koncepcji Mitteleuropa. Polska miała być zależna od
nich politycznie, ekonomicznie i militarnie. Zgody na to nie było, dlatego też kontakty
wywiadowcze nie miały takiego charakteru, jak z Japonią i Austro-Węgrami.

Powyższe opisy są oczywiście bardzo skrótowe i nie wystarczą nawet jako streszczenie książki. Współpracę wywiadowczą opisano w niej bardzo dokładnie, o czym świadczy jej grubość – 954 strony. Ukazana została chronologia wydarzeń oraz wymieniono nazwiska, kryptonimy, daty, dokumenty i wszelkie informacje obrazujące charakter prowadzonych działań. Wiarygodność
potwierdzają liczne źródła, takie jak archiwa, raporty, meldunki, zdjęcia, artykuły prasowe itp. Autor jest bardzo drobiazgowy. Bywa, że w przypisach podaje nazwiska wszystkich konfidentów w danym okręgu wywiadowczym lub adresy skrytek, kryjówek itp. Książka jest obecnie trudna do kupienia, można jej szukać po antykwariatach lub wypożyczyć w bibliotece. Jak ktoś dobrze poszuka to znajdzie w internecie wersję cyfrową w postaci skanu w uczciwej cenie, czyli za darmo. Polecam i wypierdalam.

Dzisiaj 5 grudnia mija 156 rocznica urodzin naszego wodza 
Józefa Piłsudskiego 
Jednego z Ojców naszej niepodległości
Wielkiego męża stanu który zaskarbił sobie szacunek i sympatie niemieckiego Fuhrera Adolfa Hitlera
Człowieka odpowiedzialnego za takie wspaniałe rzeczy jak 
Pacyfikacja województwa ruskiego 
Utworzenie Berezy Kartuskiej 
i zniszczenia idiotokracji w tym kraju wprowadzając silną władze jednocząc naród pod jednym sztandarem
Miejmy nadzieje że podobny wyczyn uda sie powtórzyć w następnych latach!

Eh szkoda że nie pożył dłużej może historia potoczyłaby się wtedy dla nas dużo lepiej 

CZEŚĆ JEGO PAMIĘCI