W połowie lat pięćdziesiątych Hiller skonstruował serię innowacyjnych latających platform dla programu armii i marynarki wojennej jako jednoosobowy pojazd latający, którym pilot mógł sterować po minimalnym przeszkoleniu. Pilot po prostu pochylał się w pożądanym kierunku, a platforma podążała za nim. Platformy, które wykorzystywały zalety aerodynamiczne wentylatora kanałowego, nie były w stanie się przewrócić, ponieważ jeśli pilot pochyliłby się za daleko, platforma podniosłaby się i zwolniła.