15 lutego 1564 roku, urodził się Galileo Galilei, znany większości w Polsce jako Galileusz. Zajmował się tak wieloma rzeczami, że najuczciwiej będzie napisać po prostu włoski naukowiec, który właściwie stworzył nowożytną fizykę i nowoczesną metodę naukową. Przede wszystkim odrzucił starożytne autorytety i wyższość „dowodu filozoficznego" stawiając wynik doświadczalny na pierwszym miejscu. Obalił twierdzenie, że naturalnym stanem ciała jest tylko spoczynek, odkrywając przy tym bezwładność. Wykazał, że na spadające ciała działa to samo przyspieszenie i to nie masa determinuje, co spadnie pierwsze, lecz opór ruchu. Ważnym wnioskiem z jego badań było stwierdzenie, że w przypadku braku tarcia i sił zewnętrznych, ciało będzie poruszało się niezmiennie ze stałą prędkością. Jego liczne obserwacje i doświadczenia dały podwaliny pod kinematykę i dynamikę. Jako jeden z pierwszych zaczął używać teleskopu do obserwacji astronomicznych, odkrywając przy tym fazy Wenus, cztery największe księżyce Jowisza (nazywane księżycami galileuszowymi). Jako pierwszy odkrył też plamy na Słońcu oraz zaobserwował pierścienie Saturna (chociaż ze względu na słaby sprzęt, nie potrafił tego poprawnie zinterpretować). Stwierdził również występowanie gór na Księżycu. Był gorącym zwolennikiem heliocentryzmu, napisał także pierwszą popularnonaukową publikację na ten temat – „Dialog o dwu najważniejszych układach świata", w której stosując metodę „pozdro dla kumatych" oberwało się ówczesnemu papieżowi Urbanowi VIII na tyle, że książka została zakazana ;-) Badając ruch harmoniczny, Galileusz odkrył, że okres drgań nie jest zależny od amplitudy i masy wahadła. Stało się to podstawą do późniejszego wynalezienia zegara wahadłowego przez Christiaana Huygensa. Galileusz miał smykałkę do wynalazków i modyfikowania sprzętu – zauważając zależność pomiędzy gęstością cieczy a temperaturą skonstruował termometr, ulepszył kompas, a także przerobił teleskop na mikroskop.
Na jego część nazwano wystrzeloną w 1989 roku sondę kosmiczną dedykowaną badaniom Jowisza. Także prosty teleskop refrakcyjny nazywany jest galileoskopem ;-)

8 lutego 1834 roku, urodził się Dmitrij Mendelejew, rosyjski chemik. Tak jest - słusznie przychodzi skojarzenie z układem okresowym pierwiastków. Oprócz odkrycia prawa okresowości w 1869 roku, wcześniej napisał dość nietypową pracę doktorską zatytułowaną "O połączeniach alkoholu z wodą". Śmieszki śmieszkami, ale w pracy tej wyjaśnił zjawisko kontrakcji objętości przy mieszaniu wspomnianych wyżej rozpuszczalników. Może mniej znanym faktem jest to, że prawie dostał Nagrodę Nobla z chemii za rok 1906. Mimo przychylności komisji, nieco uprzedzony do Mendelejewa Svante Arrhenius (ten od chemii fizycznej oraz teorii zasad i kwasów) "wyperswadował", że lepszym kandydatem na to miejsce będzie Henri Moissan. Później również Arrhenius torpedował kandydaturę Mendelejewa i wyszło jak wyszło.
Upamiętniony został nieco później - pierwiastek o liczbie atomowej 101 został nazwany mendelew ;-)