Powiedźcie mi szczerze, lepiej być "tym złym" czy się męczyć?
Mianowicie jestem ze swoją partnerką już ponad 2,5 roku. Na początku było super jednak z upływem czasu związek się trochę degradował. Kiedy na początku uprawialiśmy seks praktycznie codziennie, tak z czasem przerwy stawały się coraz dłuższe, a jego jakoś spadła z poziomu kocicy na kłodę (teraz przerwy wynoszą znacznie ponad miesiąc, a ona nawet nie wydaje dźwięków i cały czas leży z zamkniętymi oczami nieruchomo). Dodatkowo przegrywam walkę o jej zainteresowanie z TikTokiem oraz Simsami. Jedyne o czym możemy rozmawiać to Simsy, makijaż i stylizacja paznokci (chuj mnie to obchodzi). Poza tym nigdzie nie wychodzimy nawet jeśli ją zapraszam, ani do kina, ani do restauracji... Nigdzie. Z drugiej strony widzę że mnie kocha i stara się żebym był szczęśliwy, robi mi pyszne jedzenie dba o dom (chociaż siedzi cały czas w domu więc w sumie nic niezwykłego). Miesiąc temu zerwałem zaręczyny (rok temu się oświadczyłem - liczyłem że podratuje tym związek), ponieważ pomimo zwracania jej uwagi dalej poniżała mnie przy jej rodzinie i mnie uderzyła. Jednak jej wybaczyłem i widzę że stara się bardziej.
Jednakowoż ja czuję się nieszczęśliwy w tym związku. Nie mam seksu, nie mam poczucia bycia docenianym, czuje że tracę w tym związku młodość (mam 23 lata). Jednak nie chce jej porzucać, bo jednak widzę że mnie kocha i jej zależy, a przede wszystkim ja ją kocham i chciałbym aby było wreszcie normalnie, ale coraz mniej wierzę że jestem w stanie uratować ten związek.
Proszę was dzidki o pomoc
