Ogólnie mam w dupie tą całą dramę Lidl vs Biedronka - robię zakupy we wszystkich marketach ale muszę stwierdzić jeden niepodwarzalny fakt : 

Zarówno Lidl jak Biedronka mają Chipsy o smaku Bekonu, do dziś byłem mega fanem tych z Biedronki (jebać skład). Do dziś. Właśnie konsumuję opcję Lidlowksą  - bez porówniania, absolutna dominacja z ich strony. Nigdy więcej Biedronkowych. Jeśli macie jakieś inne porównania, chętnie poczytam.

### Creepypasta: Numer 5478 (część 2)

Ewa pada na kolana, czując po raz pierwszy od lat ciężar własnego ciała. Wokół niej ludzie, numery, zaczynają się budzić. W ich oczach maluje się strach, ale też nadzieja. Nadzieja na nowy świat, gdzie będą więcej niż tylko numerami.

Wieść o buncie rozprzestrzenia się szybko. Z różnych części Polski docierają wieści o podobnych aktach sabotażu. Numery łączą siły, odkrywając, że nie są sami. Wspólne doświadczenia i wspólna przeszłość zbliżają ich do siebie, budując zalążki nowego społeczeństwa.

Ewa, teraz wolna od korporacyjnej kontroli, staje się symbolem ruchu oporu. Jej historia inspiruje innych do działania. Mówi o dawnych czasach, o wolności, o kulturze i historii, które zostały zapomniane. Ludzie zaczynają wierzyć, że mogą odzyskać to, co zostało utracone.

Ale korporacje nie zamierzają się poddać bez walki. Lidl i Biedronka, zaniepokojone narastającym buntem, wysyłają swoje najnowocześniejsze drony i oddziały egzekutorów, aby stłumić rewolucję. W miastach wybuchają walki, a ulice wypełniają się krzykami i odgłosami strzałów.

W jednej z takich walk, Ewa zostaje ciężko ranna. Leżąc na bruku, spogląda w niebo, które mimo wszystko wydaje się teraz jaśniejsze. Przed oczami przelatują jej obrazy z przeszłości, wspomnienia dawnego życia, marzenia o wolności.

Ostatnim jej widokiem jest chłopiec, który podnosi z ziemi porzucone książki. Ewa uśmiecha się, wiedząc, że miłość jej i Janka przezwyciężyła zło, a jej poświęcenie nie poszło na marne. Ludzie znów stali się ludźmi. Choć droga do wolności będzie długa i bolesna, iskra nadziei już się zapaliła.

I tak kończy się historia numeru 5478, ale być może to tylko początek nowej opowieści o ludzkiej determinacji i walce o wolność w świecie zdominowanym przez korporacje

Creepypasta: Numer 5478 (część 1)

Rok 2137. Polska, kraj niegdyś dumny ze swojej historii i kultury, teraz jest tylko cieniem przeszłości. Dwie korporacje, Lidl i Biedronka, przejęły kontrolę nad krajem, przekształcając go w dystopijny krajobraz, gdzie ludzkość jest zredukowana do serii numerów.

Wśród szarych ulic Zielonej Góry, gdzie niegdyś rozbrzmiewał śmiech dzieci, teraz słychać tylko mechaniczne klikanie egzoszkieletów. Numer 5478, znany też jako Ewa, wstaje o świcie. Jej wszczep Parkside, pulsujący zielonym światłem, aktywuje się, przywracając jej ciało do życia po krótkim, niespokojnym śnie.

Praca w fabryce Lidl trwa 16 godzin dziennie. Ewa nie pamięta już, jak to jest czuć zmęczenie. Wszczepy i egzoszkielety sprawiają, że jej ciało pracuje bez przerwy, ale jej umysł... jej umysł jest wyczerpany. Marzy o dniach, kiedy ludzie byli wolni, kiedy mogli myśleć, czuć i kochać.

W tajemnicy, Ewa zbiera fragmenty zakazanej literatury - strzępy "Roku 1984" Orwella, wyblakłe strony z "Cyberpunka". Ukrywa je w swoim skromnym mieszkaniu, gdzieś między ścianami, które jeszcze pamiętają czasy wolności. Każda strona, każdy wyblakły akapit, to dla niej namiastka utraconego człowieczeństwa.

W jej monotonnej, zmechanizowanej codzienności, jedyną odskocznią staje się zakazany portal internetowy "uderzzdzidy.pl", który funkcjonuje w podziemiu, z dala od oczu korporacyjnych nadzorców. To tam Ewa poznaje Numer 7631, który podpisuje się jako Janek. Wspólne rozmowy o wolności, literaturze i pragnieniu ucieczki budzą w nich uczucia, które wszczepy miały zablokować.

Janek, pracownik Biedronki, opowiada jej o swoich snach o dawnym świecie, o miejscach, które znał tylko z zakazanych książek. Im więcej rozmawiają, tym bardziej zdają sobie sprawę, że łączy ich coś więcej niż tylko nienawiść do korporacji. Zakochują się w sobie, a ich miłość staje się silniejsza od technologicznych barier.

Pewnej nocy, podczas jednej z tajnych rozmów na portalu, Janek wyjawia Ewie, że istnieje sposób na dezaktywację wszczepów i egzoszkieletów. Informacje te zdobył pracując w tajnym laboratorium Biedronki. Wiedzą, że to jedyna szansa na wyzwolenie ludzi z korporacyjnych kajdan.

Ewa i Janek opracowują plan. Spotykają się w ruinach starego Warszawskiego metra, gdzie nikt ich nie znajdzie. Tam, w mroku i chłodzie, snują wizje przyszłości wolnej od korporacyjnej tyranii. Ich miłość staje się dla nich inspiracją i siłą napędową do walki.

Pewnego dnia, podczas rutynowej kontroli, agent Biedronki odkrywa ukryte książki Ewy. Wie, że to koniec. Korporacje nie tolerują buntu. Ale zanim agent zdąży zareagować, Ewa aktywuje ukryty protokół w swoim egzoszkielecie Niteo, o którym dowiedziała się od Janka. W eksplozji światła i dźwięku, wszczepy i egzoszkielety w całym mieście ulegają awarii.

### Creepypasta: Numer 5478 (część 2)

Ewa pada na kolana, czując po raz pierwszy od lat ciężar własnego ciała. Wokół niej ludzie, numery, zaczynają się budzić. W ich oczach maluje się strach, ale też nadzieja. Nadzieja na nowy świat, gdzie będą więcej niż tylko numerami.

Wieść o buncie rozprzestrzenia się szybko. Z różnych części Polski docierają wieści o podobnych aktach sabotażu. Numery łączą siły, odkrywając, że nie są sami. Wspólne doświadczenia i wspólna przeszłość zbliżają ich do siebie, budując zalążki nowego społeczeństwa.

Ewa, teraz wolna od korporacyjnej kontroli, staje się symbolem ruchu oporu. Jej historia inspiruje innych do działania. Mówi o dawnych czasach, o wolności, o kulturze i historii, które zostały zapomniane. Ludzie zaczynają wierzyć, że mogą odzyskać to, co zostało utracone.

Ale korporacje nie zamierzają się poddać bez walki. Lidl i Biedronka, zaniepokojone narastającym buntem, wysyłają swoje najnowocześniejsze drony i oddziały egzekutorów, aby stłumić rewolucję. W miastach wybuchają walki, a ulice wypełniają się krzykami i odgłosami strzałów.

W jednej z takich walk, Ewa zostaje ciężko ranna. Leżąc na bruku, spogląda w niebo, które mimo wszystko wydaje się teraz jaśniejsze. Przed oczami przelatują jej obrazy z przeszłości, wspomnienia dawnego życia, marzenia o wolności.

Ostatnim jej widokiem jest chłopiec, który podnosi z ziemi porzucone książki. Ewa uśmiecha się, wiedząc, że miłość jej i Janka przezwyciężyła zło, a jej poświęcenie nie poszło na marne. Ludzie znów stali się ludźmi. Choć droga do wolności będzie długa i bolesna, iskra nadziei już się zapaliła.

I tak kończy się historia numeru 5478, ale być może to tylko początek nowej opowieści o ludzkiej determinacji i walce o wolność w świecie zdominowanym przez korporacje.

Creepypasta: Numer 5478 (część 1)

Rok 2137. Polska, kraj niegdyś dumny ze swojej historii i kultury, teraz jest tylko cieniem przeszłości. Dwie korporacje, Lidl i Biedronka, przejęły kontrolę nad krajem, przekształcając go w dystopijny krajobraz, gdzie ludzkość jest zredukowana do serii numerów.

Wśród szarych ulic Zielonej Góry, gdzie niegdyś rozbrzmiewał śmiech dzieci, teraz słychać tylko mechaniczne klikanie egzoszkieletów. Numer 5478, znany też jako Ewa, wstaje o świcie. Jej wszczep Parkside, pulsujący zielonym światłem, aktywuje się, przywracając jej ciało do życia po krótkim, niespokojnym śnie.

Praca w fabryce Lidl trwa 16 godzin dziennie. Ewa nie pamięta już, jak to jest czuć zmęczenie. Wszczepy i egzoszkielety sprawiają, że jej ciało pracuje bez przerwy, ale jej umysł... jej umysł jest wyczerpany. Marzy o dniach, kiedy ludzie byli wolni, kiedy mogli myśleć, czuć i kochać.

W tajemnicy, Ewa zbiera fragmenty zakazanej literatury - strzępy "Roku 1984" Orwella, wyblakłe strony z "Cyberpunka". Ukrywa je w swoim skromnym mieszkaniu, gdzieś między ścianami, które jeszcze pamiętają czasy wolności. Każda strona, każdy wyblakły akapit, to dla niej namiastka utraconego człowieczeństwa.

W jej monotonnej, zmechanizowanej codzienności, jedyną odskocznią staje się zakazany portal internetowy "uderzzdzidy.pl", który funkcjonuje w podziemiu, z dala od oczu korporacyjnych nadzorców. To tam Ewa poznaje Numer 7631, który podpisuje się jako Janek. Wspólne rozmowy o wolności, literaturze i pragnieniu ucieczki budzą w nich uczucia, które wszczepy miały zablokować.

Janek, pracownik Biedronki, opowiada jej o swoich snach o dawnym świecie, o miejscach, które znał tylko z zakazanych książek. Im więcej rozmawiają, tym bardziej zdają sobie sprawę, że łączy ich coś więcej niż tylko nienawiść do korporacji. Zakochują się w sobie, a ich miłość staje się silniejsza od technologicznych barier.

Pewnej nocy, podczas jednej z tajnych rozmów na portalu, Janek wyjawia Ewie, że istnieje sposób na dezaktywację wszczepów i egzoszkieletów. Informacje te zdobył pracując w tajnym laboratorium Biedronki. Wiedzą, że to jedyna szansa na wyzwolenie ludzi z korporacyjnych kajdan.

Ewa i Janek opracowują plan. Spotykają się w ruinach starego Warszawskiego metra, gdzie nikt ich nie znajdzie. Tam, w mroku i chłodzie, snują wizje przyszłości wolnej od korporacyjnej tyranii. Ich miłość staje się dla nich inspiracją i siłą napędową do walki.

Pewnego dnia, podczas rutynowej kontroli, agent Biedronki odkrywa ukryte książki Ewy. Wie, że to koniec. Korporacje nie tolerują buntu. Ale zanim agent zdąży zareagować, Ewa aktywuje ukryty protokół w swoim egzoszkielecie Niteo, o którym dowiedziała się od Janka. W eksplozji światła i dźwięku, wszczepy i egzoszkielety w całym mieście ulegają awarii.