Numbers Built: 220
Configuration: Straight 4 SOHC 8v
Location: Front, transverse
Displacement: 1.434 l (87.5)
Aspiration: N/A, 2 Weber 45 DCOE carburetors
Power: 145 bhp
Gearbox: 5-speed BV type manual
Drive: AWD
Weight: 810 kg
Top Speed: ~ 200 km/h (124 mph)
0-100: ~ 7s

W 1981 przedstawiono model Visa Trophee, przeznaczony do wyścigów w Grupie 5 (prototypów). Miał on wypromować markę popisując się niezawodnością i skierowany był raczej do żeńskiej części widowni. W '82 Grupę 4 zastąpiono Grupą B i Citroen zahomologował pojazd na nowych zasadach jako pierwszy.

Oczywiście największym uznaniem cieszyły się auta z homologacją do B/12 i to im Grupa B zawdzięcza swą sławę a była ich zaledwie garstka. Do słabszych kategorii często kwalifikowały się pojazdy słabsze niż te ścigające się w Grupie A. Mało kto pamięta o skromnych segmentach B/9, B/10 oraz B/11, gdzie zobaczyć można było tańsze, słabsze mocą jednostki. Do takiej rywalizacji powołano Citroena Visę. W pojazd zaopatrywały się teamy prywatne z niewielkimi funduszami. Francuska firma Heuliez wyprodukowała model Visa GT i to na nim bazowała rajdówka, która kwalifikowała się do grupy B/9 (dla silników poniżej 1.3 litra). Marketingowcy chcieli zachęcić kobiety do sportowej rywalizacji i reklamowali pojazd jako typowo damski.

Pod koniec 1982 opracowano wersję Evolution - Visa Chrono. Miała silnik o zwiększonej do 1.360l pojemności i kilka zmian na zewnątrz. Zbudowano 20 sztuk Chrono do homologacji i wystawiono do walki w B/10. 12 jeździło w teamie Citroen Competitions a 8 było prywatnych u ludzi, którzy już ścigali się wersją Visa Trophee rok wcześniej.

Citroeny z przednim napędem radziły sobie całkiem nieźle, więc postanowiono podnieść stawkę. Kolejna ewolucja miała mieć napęd na 4 koła. Trwały już prace nad pojazdem do B/12, więc projekt rozwoju modelu Visa zlecono podwykonawcom. Między '81 a '83 powstawały prototypy, z których wyselekcjonowano kilka do testu na 1983 Mille Pistes Rally. Wygrał prototyp numer 202 o oznaczeniu "4x4 M" przygotowany przez Denis Mathiot Competition. Zbudowano 200 sztuk tego pojazdu do homologacji w B/10 a Mathiot dostał umowę na skonstruowanie 20 wersji Evo.

Pojazd nie miał dyferencjału i średnio radził sobie na asfalcie, ale gdy warunki się pogarszały - potrafił wygrywać. Żadna z wersji Citroena Visy nie ucierpiała na zakazie z 1986 i mogły dalej ścigać się aż do końca uprawnień. Największe sukcesy odnosiła Evo Mille Pistes, która srogo cisnęła auta z Grupy A.