Pozwolę sobie zacytować wpis Grzegorza Bobreka, czyli osoby szanowanej na jbzd, która jest też fanem Tolkiena:

Rozdział 3 księgi trzeciej pozostaje jednym z najciekawszych w całym "Władcy pierścieni". Orkowie gadają jak najęci, w tym we Wspólnej Mowie. Wielu z nich ujawnia tchórzliwą, ale też niechętną wojnie postawę.

"Idziemy szmat drogi od kopalni po to, żeby zabić, pomścić swoich. Chcę ich zabić i wrócić na północ" mówi jeden ork w temacie ujętych hobbitów.

Jeden z uruków Sarumana narzeka i pogania orków z północy:
"Biegiem! Bo inaczej nigdy już nie zobaczycie swoich ukochanych jaskiń. Na Białą Rękę! Co to był za pomysł brać ze sobą na wyprawę te górskie pokraki, których nikt przedtem nie nauczył żołnierskiego rzemiosła"

W księdze szóstej Frodo i Sam trafiają w Mordorze na oddział orków: "Była to banda mniejszych orków, pędzonych wbrew ich woli do walki za sprawę Czarnego Władcy".

Wbrew woli - potwierdzenie, że ta niechętna postawa była częstsza pada z ust naganiacza, Uruk-haia:
"Dezerterzy, co? Zachciało wam się wiać? […] Dalejże, wstawać! Do szeregu! Prędzej, bo podam wasze numery dowódcy. […] Nie wiecie może, że jest wojna?"

W innej scenie zwiadowca orków odgraża się, że ma dość "Wracam do domu!" - woła.
Inny ork grozi mu za to: "Wracaj! Bo zamelduję, żeś zdezerterował! […] Podam twoje imię i numer Nazgulom"

"Mniejszy ork zatrzymał się. Głos mu drżał z wściekłości i strachu. -Ty łajdaku, zdrajco, donosicielu! […] tak jesteś podły, że własne plemię byś zaprzedał"

Tak, orkowie nienawidzili ludzi, hobbitów, szczególnie elfów. Nie byli jednak monolitem, mieli różne motywacje a Sauron wielu z nich musiał siłą pędzić na wojnę