Jakiś czas nie było, bo musiałem odzyskać wenę, ale seria jeszcze nie umarła. Wracam dzisiaj do was z kolejną rekomendacją. Dzisiejsza propozycja to mroczny thriller psychologiczny.

"We need to talk about Kevin" (pl. "Musimy porozmawiać o Kevinie") z 2011 roku, to opowieść o psychopatach - psychopatycznej matce i jej psychopatycznym dziecku, Kevinie. Historia o tym do czego mogą doprowadzić błędy wychowawcze połączone z tymże zaburzeniem. Jak kształtuje się umysł dziecka, gdy jego matki zwyczajnie to dziecko nie obchodzi i traktuje je jak smutną konieczność w swoim życiu i jakie są tego konsekwencje.

Film niezwykle umiejętnie analizuje psychopatię i pokazuje jak funkcjonują tacy ludzie. Jakie mają myślenie, motywację i jaki tok myślenia stoi za ich wszelkimi akcjami, skupiając szczególną uwagę na umyśle dziecka, które dopiero co się rozwija i poznaje świat. Gorąco polecam ludziom zaciekawionym tego typu opowieściami, jak iż jest to zdecydowanie jedna z lepszych tego typu.

Dzisiejsza rekomendacja jest nieco odmienna od reszty, z racji tego, że jest to film fabularny, a dokumentalny.

"Under The Sun" ("Pod opieką wiecznego słońca") z 2015 roku.

Jest to niezwykle interesująca pozycja ze względu na pomysł i wykonanie, a reżyser całości, Witalij Manski podjął ogromne ryzyko, by pomysł ten zrealizować. Pojechał on bowiem do Północnej Korei, gdzie w oficjalnym info przekazanym władzom tamtejszego kraju, miał kręcić on propagandowy film o Kim Dzong Unie i tym jak świetnie prosperuje rządzony przez niego kraj. Co jednak Witalij robił, to nie zatrzymywał nagrywania między ustalonymi scenami, przez co wszystkie wpadki, wyjaśnienia ludziom jak mają pozować, co mają robić, by zaprezentować kraj jak najlepiej itp. jak i konsekwencje ich niedotrzymania, zostały uwiecznione na filmie.

Z poziomu merytorycznego, nie jest to specjalnie odkrywczy film, bo wszyscy wiemy, że Korea Północna to kraj biedą, terrorem i obłudą płynący, ale jest to pozycja warta obczajenia, jako iż świetnie pokazuje kulisy powstawania propagandy i na jaki poziom wspomniana obłuda wchodzi byle tylko zafałszować rzeczywistość jak najbardziej się da.

Dzisiaj ponownie dramacik.

"The Hunt" ("Jagten"/"Polowanie") z 2012 roku. W roli głównej Mads Mikkelsen.

Film opowiada o opiekunie pracującym w przedszkolu na prowincji, którego to reputacja zostaje doszczętnie zrujnowania fałszywym oskarżeniem go o wykorzystywanie seksualne jednej ze swych podopiecznych, a także o jego desperackiej walce o udowodnienie swej niewinności i naprawienie tejże reputacji.

Dzieło to jest wyjątkowo dobrze zrobionym komentarzem społecznym, analizującym małomiasteczkową mentalność, to jak bardzo ludzie podatni są na plotki i jak ich szybko łatwowierność może obrócić ich nastawienie do kogoś o 180 stopni, jak i ich tendencję do cenienia sobie własnej wersji wydarzeń, własnych uczuć i przekonań ponad prawdę.

Dzisiaj mroczny thriller sensacyjny.

"Nightcrawler" (pl. "Wolny Strzelec") z 2014 roku. W roli głównej Jake Gylllenhall.

Film ten zabierze was w świat tzw. "nightcrawlerów" - niezależnych reporterów, spędzających noce jeżdżąc po mieście i nasłuchując policyjnych przekazów radiowych w poszukiwaniu łakomych kąsków, które będą mogli nagrać, a nagrania sprzedać za grube tysiące dolarów lokalnym stacjom telewizyjnym, by te miały materiał na poranne wiadomości. Wypadki, zabójstwa, napady, pościgi. Wszystko, co wzbudza sensację jest dla nich chlebem powszednim.

"Nightcrawler" jest nie tylko podróżą do świata tego dosyć nietypowego zawodu, ale także dosyć trafnym komentarzem społecznym nt. tego jak operują media masowego przekazu i co obierają za priorytet, a także do czego są w stanie posunąć się ludzie by zyskać sławę w tym chorym wyścigu szczurów o jak najlepsze nagranie żerujące na krzywdzie i nieszczęściu innych.

Polecam gorąco. Dzieło to, mimo powolnego tempa, trzyma w napięciu jak mało które, a i nie raz sprawi, że zastanowisz się, czy na pewno chcesz kibicować protagoniście na jego ścieżce do sukcesu.