Grzech v3 - Siedlisko grzechu
4 l
34
Miejscem, w którym - ulegając pokusie - rodzi się gzrech, jest serce człwoeika. mam wolną wolę. Ode mnie zależy, co wybiorę
Rdz 4, 6-7:
6 3 Pan zapytał Kaina: «Dlaczego jesteś smutny i dlaczego twarz twoja jest ponura? 7 Przecież gdybyś postępował dobrze, miałbyś twarz pogodną; jeżeli zaś nie będziesz dobrze postępował, grzech leży u wrót i czyha na ciebie, a przecież ty masz nad nim panować».
We fragmencie wyżej ewidentnie podkreslone jest, że grzech przynosi "ponurą twarz". Ewidetna nauka jest taka, że grzech unieszczęśliwia człowieka. Grzesząc nie niszczymy tylko innych, ale również samych siebie. To tak jakbyśmy się samookaleczali w sferze duchowej. Czy jesteśmy EMO, by podcinać sobie żyły?
Jak się zachować wobec doświadczeń i pokus?
[Jk 1, 12-16]
112 Błogosławiony mąż, który wytrwa w pokusie, gdy bowiem zostanie poddany próbie, otrzyma wieniec życia*, obiecany przez Pana tym, którzy Go miłują. 13 Kto doznaje pokusy, niech nie mówi, że Bóg go kusi. Bóg bowiem ani nie podlega pokusie ku złemu, ani też nikogo nie kusi. 14 To własna pożądliwość wystawia każdego na pokusę i nęci. 15 Następnie pożądliwość, gdy pocznie, rodzi grzech, a skoro grzech dojrzeje, przynosi śmierć. 16 Nie dajcie się zwodzić, bracia moi umiłowani!
Św. Jakub mówi, że w początkowej fazie mamy kontrolę nad co chcemy uczynić, na poziomie pożądliwości i pragnienia. Jeśli nie zastanawiamy się nad swoimi pragnieniami i nie próbujemy ich kontrolować, bardzo prawdopodobne jest to, że to pragnienia, ta porządliwość otworzy nas na kuszenie szatana, który wykorzysta każdą okazję, aby nas doprowadzić do upadku. Więc w tej początkowej fazie jesli utniemy swoje myśli, swoje pożądanie i powiemy sobie samemu: "nie chcę tego, Boże dopomóż oprzeć się tej pokusie" to jest wielece prawdopodobne, że nie zgrzeszymy. Nie jest to łatwe i pewnie nie uda się za pierwszym razem, ale warto walczyć, bo ten moment przyjdzie, jeśli będziemy wytrwale walczyć. Jeśli zaś nasza porządliwość nie jest przez nas hamowana, ani kontrolowana w żaden sposób to bardzo łatwo ulec nam kuszeniu, które doprowadza do grzechu, który prowadzi nas do cieepienia, czyli unieszczęśliwiania samych siebie. Czy chemy tak zyć? Czy chcemy robić sobie krzywdę? Czy wyrzekamy się grzechu, aby żyć w wolności dzieci Bożych?
Rdz 4, 6-7:
6 3 Pan zapytał Kaina: «Dlaczego jesteś smutny i dlaczego twarz twoja jest ponura? 7 Przecież gdybyś postępował dobrze, miałbyś twarz pogodną; jeżeli zaś nie będziesz dobrze postępował, grzech leży u wrót i czyha na ciebie, a przecież ty masz nad nim panować».
We fragmencie wyżej ewidentnie podkreslone jest, że grzech przynosi "ponurą twarz". Ewidetna nauka jest taka, że grzech unieszczęśliwia człowieka. Grzesząc nie niszczymy tylko innych, ale również samych siebie. To tak jakbyśmy się samookaleczali w sferze duchowej. Czy jesteśmy EMO, by podcinać sobie żyły?
Jak się zachować wobec doświadczeń i pokus?
[Jk 1, 12-16]
112 Błogosławiony mąż, który wytrwa w pokusie, gdy bowiem zostanie poddany próbie, otrzyma wieniec życia*, obiecany przez Pana tym, którzy Go miłują. 13 Kto doznaje pokusy, niech nie mówi, że Bóg go kusi. Bóg bowiem ani nie podlega pokusie ku złemu, ani też nikogo nie kusi. 14 To własna pożądliwość wystawia każdego na pokusę i nęci. 15 Następnie pożądliwość, gdy pocznie, rodzi grzech, a skoro grzech dojrzeje, przynosi śmierć. 16 Nie dajcie się zwodzić, bracia moi umiłowani!
Św. Jakub mówi, że w początkowej fazie mamy kontrolę nad co chcemy uczynić, na poziomie pożądliwości i pragnienia. Jeśli nie zastanawiamy się nad swoimi pragnieniami i nie próbujemy ich kontrolować, bardzo prawdopodobne jest to, że to pragnienia, ta porządliwość otworzy nas na kuszenie szatana, który wykorzysta każdą okazję, aby nas doprowadzić do upadku. Więc w tej początkowej fazie jesli utniemy swoje myśli, swoje pożądanie i powiemy sobie samemu: "nie chcę tego, Boże dopomóż oprzeć się tej pokusie" to jest wielece prawdopodobne, że nie zgrzeszymy. Nie jest to łatwe i pewnie nie uda się za pierwszym razem, ale warto walczyć, bo ten moment przyjdzie, jeśli będziemy wytrwale walczyć. Jeśli zaś nasza porządliwość nie jest przez nas hamowana, ani kontrolowana w żaden sposób to bardzo łatwo ulec nam kuszeniu, które doprowadza do grzechu, który prowadzi nas do cieepienia, czyli unieszczęśliwiania samych siebie. Czy chemy tak zyć? Czy chcemy robić sobie krzywdę? Czy wyrzekamy się grzechu, aby żyć w wolności dzieci Bożych?
