Nie by wyróżnić, lecz po to by służyc

Podwójna dynamika nawrócenia: Piotr i Korneliusz (Dz 10)
22. Fragment ten opowiada przede wszystkim o nawróceniu Korneliusza, który
dostępuje wręcz swego rodzaju zwiastowania. Korneliusz jest poganinem,
przypuszczalnie Rzymianinem, setnikiem (oficerem niskiej rangi) w armii okupanta,
uprawiającym zawód opierający się na stosowaniu przemocy i nadużyć. Jest jednak
oddany modlitwie i jałmużnie, czyli pielęgnuje relację z Bogiem i troszczy się o
bliźniego. Właśnie do niego niespodziewanie przychodzi anioł, woła go po imieniu
i wzywa go, aby posłać – oto czasownik misji! – swoje sługi do Jaffy, aby wezwać
– oto czasownik powołania! – Piotra. Narracja staje się wtedy opowieścią o
nawróceniu tego ostatniego, który w tym właśnie dniu miał wizję i usłyszał głos
nakazujący mu zabijać i jeść zwierzęta, z których część była nieczysta. Jego
odpowiedź jest stanowcza: „O nie, Panie!” (Dz 10,14). Rozpoznaje, że to Pan do
niego mówi, ale stanowczo odmawia, ponieważ to polecenie burzy niezbywalne dla
jego tożsamości religijnej nakazy Tory, wyrażające sposób rozumienia wybraństwa
jako różnicy, która pociąga za sobą separację i oddzielenie od innych narodów.
23. Apostoł jest głęboko wstrząśnięty i podczas gdy zastanawia się nad znaczeniem tego,
co się stało, przybywają ludzie przysłani przez Korneliusza, których Duch wskazuje
mu jako swoich wysłanników. Piotr odpowiada im słowami, które przywołują słowa
Jezusa w Ogrodzie Oliwnym: „Ja jestem tym, którego szukacie” (Dz 10,21). To jest
prawdziwe i właściwe nawrócenie, bolesny i niezmiernie owocny krok wyjścia poza
własne kategorie kulturowe i religijne: Piotr zgadza się spożywać z poganami
pokarm, który zawsze uważał za zakazany, uznając go za narzędzie życia i komunii
z Bogiem oraz z innymi ludźmi. To w spotkaniu z ludźmi, przyjmując ich, idąc wraz
z nimi i wchodząc do ich domów, uświadamia sobie znaczenie swojej wizji: żadna
istota ludzka nie jest w oczach Boga niegodna, a różnica ustanowiona przez
wybranie nie jest ekskluzywnym preferowaniem, lecz służbą i świadectwem o
zasięgu powszechnym.