No dobra padło pytanie o zamienniki czyli to czego real shit babcia nienawidzi najbardziej.

Podziele to na dwie kwestie: farmakologii i ekonomii. Zjawiska tę opisuję z pamięci i ciągiem, więc traktujce to orientacyjnie.

Kiedy mogę wydać inny lek niż ten z recepty? Jesli dawka i postać leku są zgodne, to nie wprowadzam istotych zmian w leczenie. Wtedy głównym czynnikiem jest koszt leku. Najczęściej najdroższy jest "oryginał" czyli nie to, co lekarz napisze na recepcie tylko pierwszy wprowadzony przez firmę która go opatentowała. Inne są "generykami" ich wprowadzenie na rynek jest możliwe po wygaśnięciu patentu ochraniającego zwrot zysków twórcy oryginału.  Ich przebadanie opiera się na udowodnieniu, że wykres dostępnosci leku w osoczu czy innym medium gdzie ma się znajdować jest podobny i zawiera się w przedziale 80-125 % AUC czyli pola pod wykresem steżenia w np. osoczu od czasu po podaniu leku.
Wiec właściwości leków w teorii się nie różnią, choć czasem pacjenci narzekają, że zamiennik na nich wcale nie działa. Może to wynikać także z tego, że w celu zmniejszenia kosztów tabletki są pozbawione otoczki, opakowanie się gorzej prezentuje itp.  Jak na studiach robiliśmy badania między odpowiednikami to wychodziło wszystko podobnie. Ale wiadomo jak to jest, probówka i wykres swoje a odczucie pacjeta to inna historia.

Czy można zamieniać jak leci byle się nazwa substancji i dawka zgadzały? NIE.  Jest wiele róźnych form leków. Zwykłą tabletkę można zmienić na powlekaną, rozpuszczalną w ustach, granulaty do rozpuszcznia i syropy.  Jak zostaną przyjęte to i tak zaraz zostają przyswajane i różnice mogą być pomijalne.

Jeśli powłoczka ulega ropuszczeniu w jelicie cienkim jak np. leki na zgagę albo niektóre p/zapalne i Acard to znacznie opóźnia się czas wchłonięcia od podania (1-2h) i jest to także wskazówką, że lek ma omijać żołądek pacjenta.  Istnieje także wiele leków o modyfikowanym działaniu. Np, Ketonal zwykły, który puszcza soki od razu oraz DUO który daje kopa od razu a reszta powoli potrzymuje steżenie gdy dotrze dopiero do jelit. Te formy są całkowicie niewymienne (pomijajac fakt, że to inne dawki). Dla tego dla  DUO jest odpowiadajacy Bi-Profenid. Ma nieco inne czasy tych "uwolnień" ale reguła jest ta sama i w razie braku Ketonalu zgadzam się na ich zamianę.

Inna ciekawostą sa leki z mesalazyną na Ch. Leśniowskiego-Crohna. Mają te same dawki i formę tabletki dojelitowej.  Są to Asamax, Salofalk i Pentasa. Często brakuje jednych albo drugich i pacjenci często proszą o zamienniki. Niestety tu trzeba odmówić.  Te leki działają w świetle jelita cienkiego i grubego. Lecz każdy na innym odcinku, wiec wymiana u pacjenta który ma chory dany fragment jest bezcelowa.

Warto wspomnieć o zmianie dawek.  Możemy na prośbę pacjenta wydać mniejszą dawkę, jeśli pajent z otrzymanej kofguracji jest w stanie odtworzyć wyjsciowy lek. Tak każą przepisy. Wyższej nigdy. Przykładem jest lek na niedoczynność tarczycy Euthyrox:

Za 100 tabl po 100mcg mogę dać 200 x 50 mcg, 100 x 75 plus 100x 25 albo 400 x 25 mcg. Jest OK. Ale musi to się zgadzać co do miligrama.

W lekach recepturowcyh nie możemy wpływać na skład i stężenia substancji czynnych. Możemy zmienić podłoże w maści na takie, które zemulguje lepiej płyn lub bardzej pasuje do składników czynnych. Możemy też zmienić np. etanol z 96% na 70% gdy ma być stosowany na skórę.

cz 1/2