„Oddajcie cesarzowi, co należy do cesarza, a Bogu, to, co należy do Boga” (Mt 22,21)
Wielu zna ten fragment i interpretuje go jako nawołanie do  posłuszeństwa wobec władzy.
Niewielu natomiast wie o kontekście ekonomicznym, w jakim były wypowiadane te słowa.
Otóż już wtedy monety bite przez rzymian podlegały ciągłemu ich "psuciu" przez kolejnych cesarzy. Cesarze za te zepsute moenety opłacali swoje długi i zobowiązania tak jakby monety były nie zepsute. Dopiero kolejni użytkownicy monet odkrywali ze jest w nich mniej brazu, srebra lub złota niż w poprzednich "edycjach monet"
Jezus wiec defakto kazał żydom oddać Cezarowi jego zepsute monety