Walka George’a Foremana z Michaelem Moorerem, która miała miejsce 5 listopada 1994 roku, przeszła do historii boksu jako triumf determinacji i nieoczekiwany powrót do formy. W wieku 45 lat Foreman stanął do walki z 26-letnim Moorerem, który był niepokonanym mistrzem świata wagi ciężkiej. Młodszy, szybszy i będący w świetnej kondycji Moorer miał znaczącą przewagę, a większość ekspertów uważała, że Foreman — po długiej przerwie od boksu — nie ma szans.

Przed tym powrotem Foreman przez ponad dekadę nie walczył zawodowo. Po przegranej z Muhammadem Alim w 1974 roku w walce znanej jako “Rumble in the Jungle” oraz późniejszej porażce z Jimmym Youngiem w 1977 roku, Foreman przeżył kryzys wiary i postanowił wycofać się z boksu. Skupił się na pracy jako pastor i na działalności charytatywnej, pomagając ludziom w trudnej sytuacji. W latach 80. powrócił jednak do sportu, początkowo z niedowierzaniem otoczenia, które nie traktowało jego ambicji poważnie. George jednak wygrywał większość swoich pojedynków dzięki niesamowitej sile! Big George nawet zaatakował tron mistrzowski w 1991 roku kiedy to stoczył niesamowity bój z Evanderem Holyfieldem. Niestety podczas tej walki podstarzały pięściarz musiał uznać wyższość dużo szybszego a zarazem młodszego zawodnika. Po kilku kolejnych stoczonych walkach, już trzy lata później ponownie nadarzyła się szansa aby odzyskać utracony przed laty pas mistrzowski. Jego kolejnym przeciwnikiem miał być utalentowany pięściarz - Michael Moorer.

Podczas walki Michael Moorer dzięki swojej szybkości wyprzedał powolnego Foreman’a, który nie był w stanie trafić w rytm mistrza. Mimo że Foreman przez większość walki przegrywał na punkty, w 10. rundzie zdołał wykorzystać moment nieuwagi rywala i trafił go potężnym prawym prostym. Cios był na tyle silny, że Moorer upadł i nie zdołał się podnieść przed zakończeniem liczenia. Foreman wygrał przez nokaut, odzyskując tytuł mistrza świata 20 lat po utracie w legendarnej walce z Muhammadem Alim w 1974 roku, co uczyniło go najstarszym mistrzem świata w wadze ciężkiej w historii.

Zwycięstwo nad Moorerem w 1994 roku było symboliczne — Foreman pokazał, że wytrwałość i doświadczenie mogą pokonać młodość i że duch walki może przetrwać mimo upływu lat.