Zapasowa Polska leży na Pacyfiku.
7
Pacyficzna Polska.
Zaraz po zasiedleniu się w tym kącie świata w atlasie Timesa zauważyłem miejscowość o nazwie Poland leżącą na malutkiej wysepce Kiritibati. Pomyślałem sobie, że mogłoby to być ciekawe miejsce do zwiedzenia. Zadzwoniłem więc do miejscowego konsula państewka Kiribati do którego należy Kiritibati, co to właściwie jest i jak się tam dostać. Nigdy nie słyszał o Poland w Kiribati, obiecał się dowiedzieć i dać znać. Na temat wyjazdu natomiast widział same tylko trudności. Przewidywał kłopoty formalne - podróżowałem wtedy na paszporcie nansenowskim po przepędzeniu mnie z Ambasady PRL w Bonn - i komunikacyjne, bo linie lotnicze tam nie docierały regularnie. Wymyślał jakieś niesamowicie skomplikowane trasy, pełne niepewności i bardzo kosztowne. Z wiadomościami o Poland nie zgłosił się, najwyraźniej nie zachęcał mnie do odwiedzin jego kraju, więc musiałem rzecz odłożyć na czas nieokreślony.
https://web.archive.org/web/20170405114639/http://www.antoranz.net/CURIOSA/ZBIOR5/C0505/29r-QZD06010_KiribatiPL.HTM
Potem dowiedziałem się, że niezmordowany podróżnik polski Wojciech Dąbrowski był w Kiribati, ale na Kiritibati nie dotarł. Za to inny polski podróżnik, Mietek Piechocki był tam, dowiadywał się o powiązania z Polską, ale nie wiele się dowiedział. Wedle informacji miejscowych osadę nazwano Poland dla upamiętnienia niejakiego Stanisława, Polaka z amerykańskiego statku przewożącego koprę. Otóż Pan Stanisław trafił na Kiritimati akurat kiedy mieszkańcy mieli trudności z nawadnianiem młodych plantacji palmowych. Polak, widocznie złota rączka, poradził im jak i co, trudność dało się pokonać i osadę, która rozrosła się i mieszka w niej teraz 200 osób, nazwano Poland. Pobudowano kościółek pod wezwaniem Św. Stanisława, a zatokę w Lagunie nazwano Zatoką Św. Stanisława, wszystko dla upamiętniać właśnie owego Polaka z amerykańskiego statku. Niestety, nie zapamiętano nazwiska dobroczyńcy - nazwisko było zbyt trudne do zapamiętania. Nic w tym dziwnego, bo alfabet języka kiribackiego posługuje się tylko 13 literami i apostrofem. Oddanie polskich dźwięków w tym języku i piśmie może być wprost niemożliwe. Z niezrozumiałych też względów twórca alfabetu nie przewidział używania dźwięku 's' i przybliżoną wymowę 's' oddaje się w piśmie jako 'ti'. Tak więc Kiribati wymawia się 'kiribas', a Kiritimati jako 'kirisimas'!
Zaraz po zasiedleniu się w tym kącie świata w atlasie Timesa zauważyłem miejscowość o nazwie Poland leżącą na malutkiej wysepce Kiritibati. Pomyślałem sobie, że mogłoby to być ciekawe miejsce do zwiedzenia. Zadzwoniłem więc do miejscowego konsula państewka Kiribati do którego należy Kiritibati, co to właściwie jest i jak się tam dostać. Nigdy nie słyszał o Poland w Kiribati, obiecał się dowiedzieć i dać znać. Na temat wyjazdu natomiast widział same tylko trudności. Przewidywał kłopoty formalne - podróżowałem wtedy na paszporcie nansenowskim po przepędzeniu mnie z Ambasady PRL w Bonn - i komunikacyjne, bo linie lotnicze tam nie docierały regularnie. Wymyślał jakieś niesamowicie skomplikowane trasy, pełne niepewności i bardzo kosztowne. Z wiadomościami o Poland nie zgłosił się, najwyraźniej nie zachęcał mnie do odwiedzin jego kraju, więc musiałem rzecz odłożyć na czas nieokreślony.
https://web.archive.org/web/20170405114639/http://www.antoranz.net/CURIOSA/ZBIOR5/C0505/29r-QZD06010_KiribatiPL.HTM
Potem dowiedziałem się, że niezmordowany podróżnik polski Wojciech Dąbrowski był w Kiribati, ale na Kiritibati nie dotarł. Za to inny polski podróżnik, Mietek Piechocki był tam, dowiadywał się o powiązania z Polską, ale nie wiele się dowiedział. Wedle informacji miejscowych osadę nazwano Poland dla upamiętnienia niejakiego Stanisława, Polaka z amerykańskiego statku przewożącego koprę. Otóż Pan Stanisław trafił na Kiritimati akurat kiedy mieszkańcy mieli trudności z nawadnianiem młodych plantacji palmowych. Polak, widocznie złota rączka, poradził im jak i co, trudność dało się pokonać i osadę, która rozrosła się i mieszka w niej teraz 200 osób, nazwano Poland. Pobudowano kościółek pod wezwaniem Św. Stanisława, a zatokę w Lagunie nazwano Zatoką Św. Stanisława, wszystko dla upamiętniać właśnie owego Polaka z amerykańskiego statku. Niestety, nie zapamiętano nazwiska dobroczyńcy - nazwisko było zbyt trudne do zapamiętania. Nic w tym dziwnego, bo alfabet języka kiribackiego posługuje się tylko 13 literami i apostrofem. Oddanie polskich dźwięków w tym języku i piśmie może być wprost niemożliwe. Z niezrozumiałych też względów twórca alfabetu nie przewidział używania dźwięku 's' i przybliżoną wymowę 's' oddaje się w piśmie jako 'ti'. Tak więc Kiribati wymawia się 'kiribas', a Kiritimati jako 'kirisimas'!
