Teza interpretacyjna: W utworze "Komar" autor Wojciech Suchodolski wyraża poczucie odrębności i odrzucenia, podkreślając swoją własną tożsamość i ważność wobec otaczającego świata.
Uzasadnienie: Wiersz "Komar" składa się z dwóch wersów, które w subtelny sposób przekazują głębsze przesłanie. Autor rozpoczyna od wyrażenia współczucia dla komara, który jest głodny, sugerując, że jest czymś niepożądanym i odrzuconym. Następnie wprowadza rozmowę, w której ktoś twierdzi, że komary są tylko w górach, daleko od miejsca, w którym się znajduje. Poprzez taką wzmiankę autor odnosi się do poczucia bycia oddzielonym od innych, będąc w swoim własnym świecie. Jest to ukazane poprzez zastosowanie powtarzających się fraz "całe te", które sugerują oddzielność i niezrozumienie, jakie autor czuje w stosunku do innych istot.
W dalszej części utworu autor wprowadza sugestię, że istnieje środek, który może ochronić przed komarami, jednak ma on charakter chemiczny. To nawiązanie do sztucznych substancji, które mogą oddzielić i zmieniać naturę rzeczywistości. Autor podkreśla, że nie jest komarem, ale "Majorem", co wyraża jego indywidualizm i tożsamość. W ten sposób stara się podkreślić swoją własną ważność i niezależność wobec otaczającego świata.
Cały wiersz jest pełen napięcia między poczuciem odrębności, odrzucenia a silną potrzebą afirmacji swojej tożsamości. Autor wykorzystuje prosty język i niestandardowe składnie, aby podkreślić swoje uczucia i podkreślić swoją indywidualność w kontraście do reszty świata. "Komar" staje się metaforą dla wszystkiego, co jest nieważne, niezrozumiane i odrzucone, podczas gdy "Major" symbolizuje wartość, pewność siebie i odrębność autora.
