Configuration: 4S Phase 2 Cosworth Straight 4 DOHC 16v
Location: Front, longitudinal
Displacement: 2.420 l (147.7)
Aspiration: N/A (2x Weber DCOE48 carburetors)
Power: 270 bhp
Gearbox: 5-speed manual
Drive: RWD
Weight: 1050 kg

Ascona miała zastąpić Kadetta GT/E z Grup 1 i 2, i tym samym umieścić Opla w czołówce - w rywalizacji Rajdowych Mistrzostw Świata. Auto pokazano we Frankfurcie w 1979. Pojazd o oznaczeniu B400 był produkowany w celu homologacji do Grupy 4 (tej najbardziej poważnej w tamtym czasie). Miał być bezpośrednim rywalem Forda RS1800 Escorta i Fiata 131 Abarth zarówno na krajowym podwórku, jak i podczas eventów międzynarodowych. Opel zdecydował się na klasyczną konfigurację z napędem na tył. Silnikiem zajął się Cosworth, który miał już niemały wpływ na sukces Escorta, a zmiany w nadwoziu pozostawiono w rękach Irmschera.

Zwykle do rajdów przeznaczało się sprawdzony silnik z poprzedniej rajdówki - tak więc jednostka z Kadetta GT/E 2.0 musiała przejść metamorfozę, bo była zbyt biedna mocą aby mieć podejście do Grupy 4. Nawiercono cylindry aby można było użyć większych tłoków, innych prętów łączących i grubszego korbowodu z diesla CIH od Opla. Tak silnik w nowej postaci produkował 230 koni z 2.4 litra pojemności i 16 zaworowej głowicy Cosworth. Jeśli kogoś nie obchodzi niezawodność jednostki, można było ją wysilić nawet do 340 koni.

Rok później FISA zapowiedziała GrB i przetasowała regulacje, a niedługo potem bo w '81 Audi zaczęło napędzać wszystkie koła w swoich autach. Quattro okazało się potem największym rywalem Ascony na trasach Mistrzostw Świata. Co więcej, druga generacja Ascony miała być zastąpiona Asconą gen 3, więc rajdową przyszłość przerzucono na barki 2 generacji Opla Manty i to na jej podstawie powstawał pojazd wykorzystujący regulacje Grupy B. Prace nad Asconą i Mantą trwały równocześnie.

W 1982 Ascona transferem dostała się do Grupy B a pod koniec roku Opel opracował kilka usprawnień w modelu. Nowa konfiguracja nosiła miano Phase 2 i miała zwiększyć konkurencyjność pojazdu w oczekiwaniu na Mantę. Te dodatki, to było głównie użycie paneli i ekranów z kompozytów. Ascona nawet podskakiwała coś tam do Audi. Coś, coś tam było, jakieś szmery - Walter Rohrl zdobył nawet Mistrzostwo (jego drugie), ale w klasyfikacji producentów, to nie było na co liczyć. Rohrl był ostatnim Mistrzem Świata za kierownicą pojazdu napędzanego na tylną oś.

Na początku 1983, Ari Vatanen zakończył karierę Ascony zwycięstwem w Rajdzie Safari. Do następnego eventu Opel wystawił Mantę B400 Phase 3. Niestety Ascona trochę źle się wbiła z czasem, a do tego miała zawodny silnik, który nie mógł się przebić przez 'okres dojrzewania' co nie pozwoliło jej pojeździć długo. Dzisiaj można ją zobaczyć tylko podczas historycznych eventów.

Opel Vectra B, facelift, sedan 1.8 16v 116Km 170Nm oryginalnie obecnie ok. 130Km (nie chamowane) Przebieg 167tys. Jak na Opla rdzy odziwo niewidac. W moich rękach od listopada.