Witam przedstawiam jednostkę Nisei składająca się z  amerykanów pochodzenia Japońskiego , którzy służyli w czasie 2 wojny światowej , byli pod Monte Casino a nawet wyzwali obóz koncetracyjny Dachau !Najlepsze było to ,że więzniowie z Dachau nie dowierzali kiedy azjata w Amerykanskim mundurze przyszedł ich wyzwalać! Najlepszy był szok więzniów Dachu którzy niedowierzali ,że azjata jest w Amerykańskim mundurze!  Jeżeli ktoś z was dzidki operuje bardziej wiedzą o tej jednostce podaruje dzide obojętnie jaki kolor :)

W  czasie II wojny światowej psy wykorzystywano do wykrywania min, przenoszenia meldunków, pilnowania posterunków, odnajdywania rannych na polu bitwy (niejednokrotnie zasypanych ziemią po wybuchu ładunku)… Na zdjęciu poniżej owczarek Bob, który uratował 16 osób, dostarczając im w sakwach środki pierwszej pomocy.Zdarzały się też psy pupile cudem uratowane, odnalezione w ruinach czy okopach. Poniżej zdjęcie suki Smoky, która została odnaleziona w 1944 roku w okopie w Nowej Gwinei. Bardzo szybko stała się ulubienicą amerykańskich żołnierzy, dzieląc z nimi frontowy los. Natomiast po wojnie, jak na prawdziwą damę przystało, została gwiazdą Hollywood. Występowała w filmach, w telewizyjnych programach, jak i na solowych występach, gdzie pokazywała swoje sztuczki. Jedną z nich było chodzenie po linie z zawiązanymi oczami.Rosjanie wykorzystywali psy jako żywe miny. Na początku tresowali je tak, by myślały że pod czołgiem można znaleźć jedzenie. Gdy tresura dobiegła końca, wygłodniałym zwierzętom zakładano na plecy ładunek wybuchowy i wypuszczano w kierunku niemieckich tanków. Ocieranie ładunku o dół podłogi doprowadzało do wybuchu. Okrutna metoda nie okazała się do końca skuteczna. Niemcy nauczyli się zabijać psy, innym razem zwabiali je do siebie jedzeniem.Pies, to jedno z najinteligentniejszych zwierząt domowych. Niektórym trudno zdać sobie sprawę, jak wiele wspólnego ma z człowiekiem. Podobnie jak on potrafi cieszyć się, wstydzić, zazdrościć, czuć zmieszanie, a przede wszystkim cierpieć. Psychologowie oceniają, że dorosły pies ma psychikę dwuletniego dziecka. I sądzę, że warto o tym pamiętać, nim kolejnego swojego “pupila” skażemy na 15 lat samotności i cierpienia, przykuwając łańcuchem do budy czy też zamykając w ciasnej klatce.

1.Na pytanie, jak wiele istnień ludzkich ocalił, Desmond T. Doss odpowiedział, że około 50. Jednak świadkowie twierdzili, że liczba ocalonych sięgała niemal 100. Ostatecznie stwierdzono, że liczba ta wyniosła 75 osób.
2.Reżyser Mel Gibson powiedział, że kiedy syn Desmonda T. Dossa tj. Desmond Jr. zobaczył na planie, jak Andrew Garfield portretuje jego tatę, mężczyzna zalał się łzami.
3.Według artykułu z “Variety” film przeszedł 14-letnią ścieżkę od pomysłu do momentu produkcji.
4.Producent Hal B. Wallis już wcześniej, bo w 1950 roku chciał kupić tę historię od Desmonda T. Dossa i miał nadzieję, że Audie Murphy będzie gwiazdą, ale Doss nie miał żadnego w tym interesu i nie chciał, by jego historia zamieniła się w typowy hollywoodzki film.

Scena na plaży Omaha była bardzo droga, a plan zdjęciowy rozstawiono na wybrzeżach Irlandii. Jej nakręcenie kosztowało 11 mln dolarów (podczas gdy cały film 70 mln) i wymagało obecności blisko tysiąca statystów. Część z nich rzeczywiście była niepełnosprawna – pozbawieni nóg, rąk czy też z protezami mieli wcielać się w żołnierzy, którym wybuch oderwał kończyny. Być może brzmi to makabrycznie, jednak nie da się zaprzeczyć, iż wiarygodność została zachowana. A tak przy okazji – w scenie otwierającej wykorzystano 40 beczek sztucznej krwi, która zabarwiła wodę w morzu na kolor szkarłatny.