Bez przebaczenia nie doświadczysz tego czego chce dla Ciebie Bóg. Jeśli nie przebaczysz to tak jakbyś zostawiał otwarte drzwi. Bóg Ci coś daje, ale złodziej wchodzi przez otwarte drzwi i od razu Ci to zabiera. Tymi otwartymi drzwiami jest brak przebaczenia, czyli w zasadzie grzech. Każdy grzech otwiera takie drzwi. Tylko problem jest taki, że rzadko uznajemy brak przebaczenia za grzech i nie dostrzegamy problemu w naszym życiu. Dlaczego dajemy się okradać z Bożego błogosławieństwa? Ono jest nasze. Bóg chce nam błogosławić i ciągle to robi, ale my najczęściej nie chcemy tego błogosławieństwa, nie słuchamy Boga, który mówi nie rób tego, bo zrobi Ci to krzywdę, zrób to, bo to będzie dla Ciebie dobre. A później, gdy już jesteśmy zranieni to narzekamy, jaki to Bóg jest zły, jak to nas bardzo doświadcza i jaki z Niego tyran. Tymczasem wina może leżeć po naszej stronie. Dlatego przebaczajmy, mówmy to na głos (w samotności, ale na głos) błogosławmy tej osobie, prośmy za nią, by Bóg jej wybaczył, by pomógł jej się zmienić. Wiem, brzmi to jak abstrakcja, nie ma to sensu, ale w świecie Boga wszystko wywrócone jest do góry nogami, są tam inne prawa, a przede wszystkim prawo miłości. Jak nie dać się okradać z błogosławieństwa Bożego? Na pewno przebaczajmy, i to nie raz, a wiele razy. Marcin Zieliński mówi, by przebaczenie było stylem życia. I to jest praktyczna wskazówka. Jak ktoś nie zna to into google pierwszy wynik :)