Bajka na dobranoc
4
"Biały Kapturek"
Żyła sobie mała, biała dziewczynka, którą nazywano Białym Kapturkiem, ponieważ nigdy się nie rozstawała z białym nakryciem głowy podarowanym jej przez białą babcię.
Pewnego dnia biała mama wysłała Kapturka z koszem pełnym smakołyków do chorej, białej babci. Droga do chatki babci wiodła przez las. Podczas wędrówki biała dziewczynka napotkała w lesie murzyna, który zwrócił jej uwagę na palące słońce i śpiewające ptaki. Zwierz próbował się również dowiedzieć dokąd Biały Kapturek idzie i jak można tam dotrzeć. Nieświadoma zagrożenia dziewczynka wyjawiła mu dokąd zmierza, a także posłuchała go i pomyślała, że wystarczy jej jeszcze czasu, by uzbierać piękny bukiet kwiatów dla swojej białej babci.
Kiedy Biały Kapturek zbierał kwiatki, murzyn pobiegł do chatki babci. Udając jej białą wnuczkę wszedł do środka, po czym okradł babcię, przebrał się w jej białe ubranie i ociężały położył się w łóżku, czekając na przybycie białej dziewczynki. Gdy wreszcie ta przybyła do domku, bardzo zdziwiła się widząc otwarte drzwi. Babcia też wyglądała dosyć dziwnie. Kapturek pytał się jej dlaczego w tym domu tak śmierdzi i dlaczego ma tak czarne uszy i paszczę. murzyn odpowiadał na te pytania po czym okradł i samego Białego Kapturka.
Po obrabowaniu białej babci i białej wnuczki wielki zły murzyn bardzo się zmęczył, dlatego położył się i natychmiast zasnął. Tymczasem w pobliżu chatki przechodził akurat biały leśniczy. Bardzo zaniepokoiły go dziwne, donośne dźwięki wydobywające się z chatki dlatego też postanowił tam zajrzeć i sprawdzić czy z białą babcią jest wszystko w porządku. Kiedy w łóżku babci ujrzał śpiącego murzyna w pierwszej chwili postanowił go zabić, ale w porę domyślił się, że bestia mogła okraść biedną kobietę. Dlatego rozciął zwierzowi brzuch, a następnie przeszukał zwłoki.
Leśniczy postanowił wypchać kamieniami brzuch murzyna i w ten sposób uniemożliwić mu ucieczkę. Kiedy murzyn się obudził chciał uciec, lecz kamienie tak bardzo go obciążyły, że padł od nich martwy.
Trójka bohaterów była natomiast szczęśliwa, że udało im się pokonać murzyna. Biały Kapturek wyciągnął należyte wnioski z tego przykrego zdarzenia i przyrzekł sobie, że od tej pory zawsze będzie słuchał białej mamy i nigdy nie zboczy na nieznaną ścieżkę.
Żyła sobie mała, biała dziewczynka, którą nazywano Białym Kapturkiem, ponieważ nigdy się nie rozstawała z białym nakryciem głowy podarowanym jej przez białą babcię.
Pewnego dnia biała mama wysłała Kapturka z koszem pełnym smakołyków do chorej, białej babci. Droga do chatki babci wiodła przez las. Podczas wędrówki biała dziewczynka napotkała w lesie murzyna, który zwrócił jej uwagę na palące słońce i śpiewające ptaki. Zwierz próbował się również dowiedzieć dokąd Biały Kapturek idzie i jak można tam dotrzeć. Nieświadoma zagrożenia dziewczynka wyjawiła mu dokąd zmierza, a także posłuchała go i pomyślała, że wystarczy jej jeszcze czasu, by uzbierać piękny bukiet kwiatów dla swojej białej babci.
Kiedy Biały Kapturek zbierał kwiatki, murzyn pobiegł do chatki babci. Udając jej białą wnuczkę wszedł do środka, po czym okradł babcię, przebrał się w jej białe ubranie i ociężały położył się w łóżku, czekając na przybycie białej dziewczynki. Gdy wreszcie ta przybyła do domku, bardzo zdziwiła się widząc otwarte drzwi. Babcia też wyglądała dosyć dziwnie. Kapturek pytał się jej dlaczego w tym domu tak śmierdzi i dlaczego ma tak czarne uszy i paszczę. murzyn odpowiadał na te pytania po czym okradł i samego Białego Kapturka.
Po obrabowaniu białej babci i białej wnuczki wielki zły murzyn bardzo się zmęczył, dlatego położył się i natychmiast zasnął. Tymczasem w pobliżu chatki przechodził akurat biały leśniczy. Bardzo zaniepokoiły go dziwne, donośne dźwięki wydobywające się z chatki dlatego też postanowił tam zajrzeć i sprawdzić czy z białą babcią jest wszystko w porządku. Kiedy w łóżku babci ujrzał śpiącego murzyna w pierwszej chwili postanowił go zabić, ale w porę domyślił się, że bestia mogła okraść biedną kobietę. Dlatego rozciął zwierzowi brzuch, a następnie przeszukał zwłoki.
Leśniczy postanowił wypchać kamieniami brzuch murzyna i w ten sposób uniemożliwić mu ucieczkę. Kiedy murzyn się obudził chciał uciec, lecz kamienie tak bardzo go obciążyły, że padł od nich martwy.
Trójka bohaterów była natomiast szczęśliwa, że udało im się pokonać murzyna. Biały Kapturek wyciągnął należyte wnioski z tego przykrego zdarzenia i przyrzekł sobie, że od tej pory zawsze będzie słuchał białej mamy i nigdy nie zboczy na nieznaną ścieżkę.
