1. Zanim Bóg dał Prawo to ludzi obowiązywało prawo naturalne, sumienie. Takie prawo obowiązywało również pogan, którzy nie dostali Prawa. Zatem można powiedzieć, że w pewnym sensie ludzie, którzy nie mieli prawa, byli traktowani lżej, zresztą potwierdza to Jezus mówiąc: Zaprawdę powiadam wam: Lżej będzie ziemi sodomskiej i gomorskiej w dzień sądu niż temu miastu. A to dlatego, że były to miasta pogańskie. Im niewiele dano, dlatego wymaga się od nich mniej. Nie znaczy, że te miasta będą miały lekko, bo jednak występowały przeciw naturze, przeciw prawu naturalnemu i nie szły za prawem naturalnym. Ale Żydzi robiąc to samo będą mieli ciężej niż oni, bo Żydzi mieli Prawo, więc jak pisze Święty Paweł Komu wiele dano od tego wiele wymagać się będzie, komu mało dano od tego mniej. Pismo Święte mówi też, że Żydzi czynili nawet gorsze rzeczy niż poganie, tym bardziej będzie im ciężej. Najwięcej będzie się wymagać od chrześcijan, którym dano poznać pełnię objawienia Boga przez Jezusa Chrystusa w Duchu Świętym. Dlatego też Święty Paweł pisze Biada mi gdybym nie głosił Ewangelii, jest tego świadomy.
2. Istotne też jest to, że zanim dano prawo już została dana obietnica usprawiedliwienia z wiary. Bazując na przykładzie Abrahama (a nawet Noego) widzimy, że sama wiara, mimo grzeszności tych ludzi doprowadziła Noego do przeżycia potopu, a Abrahama do otrzymania upragnionego syna zrodzonego z Sary. Zatem najpierw została dana obietnica usprawiedliwienia z wiary. Jest to zatem proroctwo zapowiadające przyjście Jezusa, który przynosi usprawiedliwienie z wiary. Po Abrahamie Mojżesz otrzymał Prawo, aby ludzie na przykładzie Żydów (i sami Żydzi) mogli sobie uświadomić, że sami z siebie nigdy nie zasłużymy na usprawiedliwienie, bo nie jesteśmy w stanie wypełniać w pełni prawa ani naturalnego, ani Prawa z Synaju. I gdy ludzkość była gotowa na otrzymanie tej Łaski, Bóg posłał swego Syna jednorodzonego, aby każdy, kto w Niego wierzy nie zginął, ale miał życie wieczne.