Pewna kobieta zbierała w lesie jagody. Zobaczył ją tam niedźwiedź, porwał, uprowadził do barłogu i zaczął pilnować. Przynosił jej chleb i miód. Kradł też dla niej z płotów ubrania. Z kobietą tą niedźwiedź żył jak z żoną. Po pewnym czasie urodziła dziecko.
Pewnego razu, gdy niedźwiedź poszedł po jedzenie i ubranie, kobieta zostawiła dziecko i uciekła. Wrócił niedźwiedź, zobaczył że nie ma żony, chwycił dziecko i pognał jej śladem. Biegła kobieta, biegła i dopadła rzeki, po której płynęli ludzie na łódkach. Zaczęła wołać o pomoc. Gdy dobili do brzegu, kobieta wsiadła do łódki i odpłynęła. Za chwilę nadbiegł niedźwiedź. Skoro dojrzał odpływającą żonę, uniósł w łapach dziecko i ukazywał je matce.
Gdy kobieta dotarła już do przeciwległego brzegu, niedźwiedź rozerwał dziecko, wrzucił do wody i zniknął w lesie.