Nadchodzi zima. Nadszedł grudzień. Oznacza to że również nadszedł czas zimowego nieba nocnego. Razem z tym nadesza moja ulubiona konstelacja Orion. Jest to 26. co do wielkości konstelacja naszego nieba, położona w tzw. obszarze równika niebieskiego co oznacza, że jest widoczna z obydwu półkól naszego dysku w zależności od pory roku.

Czas szczytowania Oriona nad naszym krajem z tektury przypada właśnie na początek grudnia. 

Od zawsze gdy się wpatrywałem w zimowe niebo to szukałem tych trzech dziurek w naszej kopule przez które wpada sporo światła. Wyobrażałem to sobie jako przód wielkiego statku kosmicznego, czy innej ogromnej machiny.
Na tym zdjęciu widać również wielką mgławicę która nazywa się (o dziwo) Wielką Mgławicą w Orionie (fachową nazwa M42) 

Dopiero jak się zestarzałem to odkryłem, że 
1. Ten zbiór gwiazd nazywa się Orion i nie zawsze mogłem go znaleźć, bo po prostu latem jest niewidoczny 
2. Jest dużo większy niż myślałem. Od tych trzech gwiazdek w dół, ale też od tych trzech gwiazdek w górę
3. Te trzy gwiazdki to nie czoło statku kosmicznego, ale Pas Oriona
4. I najważniejsze - to nie statek kosmiczny tylko postać w ludzkiej formie 

Następnym razem jak wyjdziecie z piwnicy i spojrzycie na zimowe nocne niebo, poszukajcie Pasa Oriona i odkryjcie że rzeczywiście można sobie wyobrazić w tym gwiazdozbiorze postać.

Jak ktoś ma dostęp do ciemnego nieba to polecam zabrać z sobą lornetkę i poszukać Mgławicy - nieco poniżej pasa.

Zdjęcia wszystkie kradzione, tekst sam wymyśliłem. Miłego i wypierdalam