- Bądź mną - anon, lvl 30, statysta we własnym życiu.
- Kolejny poniedziałek, trzeba zasuwać do roboty, chociaż wolałbyś zanurzyć jajca w miodzie i wskoczyć na wybieg dla niedźwiedzi, niż znowu leźć do tego sracza.
- Wsiadasz do swojego wehikułu spierdolenia, pełnoletnie Seicento dusi się jak mały Krzyś z klockiem w tchawicy i zdycha.
- Trzeba dymać kawał drogi z buta, pizga jak skurwysyn, czas nie sprzyja.
- Na samych obrzeżach osiedla stoi zapuszczony barak, gdzie mieszkają sami Cyganie. Inni trzymają się z dala, ale ty masz to w dupie, nieopodal przebiega najszybsza trasa.
- Widzisz, jak jakieś polskie szczyle popychają i wyszydzają małego Roma.
- Niby się spieszysz, ale jesteś wkurwiony przymusowym marszem, rozczarowany całym swoim życiem, a modne cwaniaczki, banany jebane same proszą się o guza.
- Łapiesz jednego kurwistrzała za fraki i ciskasz nim w żywopłot, drugi dostaje kopa w chudą dupę.
-
- Szukasz wzrokiem małego Cygana, ale ten zdążył się ulotnić. "Dziękuję" by nie zaszkodziło, ale co się zabawiłeś, to twoje.
- Docierasz do Januszexu, od progu zbierasz gruby opierdol od szefa, grozi wyjebaniem z roboty za kolejne spóźnienie, ma cię za mniej niż zero, ale zaciskasz zęby, nawet już się nie tłumaczysz.
- Kołchoz 8h, monotonna praca wyżyma z ciebie tę odrobinę satysfakcji z utemperowania gówniarzy jak pomyje z brudnej szmaty.
- Koniec zmiany, wracasz do domu ponownie drogą na skróty, na autopilocie, błądzisz w ponurych myślach.
- Nagle pada na ciebie cień, podnosisz wzrok, przed tobą jak z podziemi wyrosła banda Cyganów.
- O cię chuj, ludzie mieli rację, zaraz cię tu zatłuką te niemytki, gacie fest osrane.
- Próbujesz ich wyminąć, ale jeden z Cyganów zastępuje ci drogę - byczek, morda jak ulepiona z gówna przez garncarza-schizofrenika, pięści jak bocheny chleba, a na palcach złote sygnety, które zmasakrują ci ryło jak tłuczek kotleta.
-
- Pan bronił naszego chłopaka, Pan dobry, Pan nasz człowiek - klepanie po plecach, cmokanie w policzki, błyskają złote zęby, a ty stoisz jak widły w gównie.
- Dź-dź-dzięki - bełkoczesz tylko, jakbyś dostał wylewu i oddalasz się pokracznie, choć masz ochotę puścić się biegiem.
- W domu nogi nadal jak z waty, na chuj ci to wszytko było. Piwniczny protokół mówi jasno: w nic się nie angażować, z Cyganami się nie bratać, w ogóle z nikim się nie bratać.

- Nazajutrz wychodzisz z zapasem czasu, żeby ominąć romskie siedlisko, rzucasz tylko okiem na parking i nagle czujesz, jak cała krew odpływa ci z twarzy, jakby sam Drakula próbował wyssać cię do sucha przez penisa jak soczek ze słomką.
- Twój biedamobil jeszcze wczoraj wyglądał jak wyłowiony z rzeki, a teraz co to? Sejciak błyszczy jak złoto. I nie stoi sobie od tak, ale... na jebanym DYWANIE!
- W potężnym szoku rozglądasz się wokół jak down w oceanarium, przy śmietnikach nieopodal dostrzegasz grupkę brudnolicych typów, jeden ruchem głowy wskazuje wóz, zachęcając cię do wejścia do środka.
- Siadasz za kółkiem, przekręcasz kluczyk, który już czekał w stacyjce, fura odpala od kopa, silnik powarkuje radośnie.
- O ja jebie, nawet bak pełny. 
- Jak? Kiedy? Ręce ci się trzęsą jak majstrowi w kolejce po pierwszą małpkę, mętlik w głowie, ale ruszasz do roboty.
- Znowu Januszex, szef prawie rozbija się o drzwi, żeby je przed tobą otworzyć, skacze wokół ciebie jak naćpany pawian, całuje po rękach.
- Panie Anonku, ja Pana bardzo przepraszam za wczorajsze zachowanie, bez Pana bym sobie palcem do dupy nie trafił, za przeproszeniem. Niech Pan wraca do domu odpocząć, do końca tygodnia ma Pan wolne, a ja przejmę na ten czas Pana obowiązki, chociaż trudno zastąpić takiego specjalistę.
- Jebany burak, który do tej pory nawet na "dzień dobry" nie odpowiadał, jakby miał alergię na kulturę osobistą, teraz stoi przed tobą gotów własnoręcznie wydobyć z twojego jelita złogi kałowe, gdyby męczyło cię zatwardzenie. W rozbieganych świńskich oczkach połyskuje przerażenie, twarz czerwona, nabrzmiała i mokra od potu na kształt moszny grubasa i coś dziwnego na policzku, wgłębienia o znajomym kształcie, ślady jakby po... SYGNETACH?! 
- Zanim zdążysz o cokolwiek zapytać, szef wypycha cię za drzwi i przekręca klucz w zamku, cały czas chichrając się nerwowo.
- Jedziesz z powrotem do domu, samochód porzucasz kilka ulic wcześniej, powoli ogarnia cię paranoja, wszędzie wypatrujesz cygańskich agentów.
- Pod drzwiami mieszkania leży paczka.
- Zamykasz drzwi na wszystkie zamki, jeszcze w przedpokoju rozrywasz opakowanie na strzępy jak pitbulterier 4-latkę.
- W środku czteropak twojego ulubionego, idealnie zmrożonego piwa oraz DVD z pierwszym sezonem "Z Archiwum X", który kochasz od dziecka. Hasło na okładce "The truth is out there" zakreślone długopisem, dorysowana buźka puszczająca oczko. Ze środka wypada koperta. Wewnątrz odręcznie napisany list na ekskluzywnej papeterii. 5 słów, bez podpisu: "Zrelaksuj się. Do zobaczenia wkrótce".
- Zrelaksuj się? ZRELAKSUJ, KURWA?? Od kiedy te wpierdalające gruz karaluchy mnie śledzą?
- Kręcisz się po mieszkaniu jak gówno w przeręblu, analizujesz sytuację. Po bagiety nie zadzwonisz, bo odeślą cię do Choroszczy. Zresztą co im powiesz? Że naprawili ci furę? Kupili browary? Nie ma wyjścia, trzeba wjechać do tego królestwa brudu i zarazy jak Sobieski w Turasów i wszystko wyjaśnić, powiedzieć, że wszystko fajnie, ale mają się odpierdolić, bo ty cenisz sobie życie pustelnika.
- Wybierasz numer jedynego kumpla, który cię jeszcze nie olał. Nie odbiera. Pracuje w lokalnej telewizji, więc może ma jakieś nagranie czy wyjazd służbowy, w sumie chuj wie, czym on tam się zajmuje, przecież i tak nikt bez demencji tego kanału nie ogląda. Zostawiasz krótką wiadomość: "Mam sprawę do obgadania z lokalnymi Cyganami. Zmierzam do ich wylęgarni. Jeśli nie odezwę się do wieczora, wzywaj pomoc".
- Wkładasz na stopy szybsze buty, gdyby potrzebny był taktyczny odwrót i wychodzisz na spotkanie z przeznaczeniem.

- Jesteś na miejscu, ledwo wkraczasz na cygański rewir i już cię cofa. Fetor gówna, niemytych ciał i brudu wisi w powietrzu gęstą chmurą. Aromat bezdomnego w tramwaju to przy tym zapach alpejskiej łąki. Na środku placu płonie sterta śmieci, jakaś stara baba bez żenady grzebie w piździe przy dzieciach, wszystko zasrane gęściej niż posadzka w kiblu na stacji benzynowej.
- Walczysz ze sobą, masz wrażenie, że smród uszkadza twój układ nerwowy niczym gaz bojowy, jeszcze kilka wdechów i z konieczności będziesz musiał kupować buty na rzepy.
- Miękną ci nogi, zaczynasz odpływać, niechybnie wylądujesz zaraz mordą w jednym z cygańskich gówien, masz tylko nadzieję, że nie w tym rzadszym, żeby się nie zachłysnąć.
- Osuwasz się powoli w niebyt, już masz zaliczyć fekalne przyziemienie, lecz w ostatniej chwili zamiast w gówno, wpadasz w silne ramiona.
- Nie śpimy! To normalna reakcja za pierwszym razem, ale z czasem człowiek się przyzwyczaja. Zapraszamy do środku. Nasz Król nie może doczekać się spotkania. - W majaczącej ci przed oczami postaci rozpoznajesz Cygana-byczka o mordzie, którą pokochać może tylko matka.
- Chłop niesie cię na rękach przez podwórze jak pannę młodą po drinku z bimbru dziadka i rohypnolu, wchodzi z tobą do środka baraku mieszkalnego. Chociaż wciąż jesteś półprzytomny, czujesz, że w zamkniętym pomieszczeniu smród jeszcze nabiera na sile, cuchnie tak, jakby sam diabeł wytłoczył ekstrakt z przepoconych majtor grubasa, nasrał doń postkebabową kac-kupą i obficie rozpylił w całym budynku.
- W głębi duszy cieszysz się, że jesteś ledwie świadomy, a fetor wyciska ci łzy z oczu, bo nie musisz oglądać scenerii tego burdelu ze szczegółami. Wystarczy ci widok sufitu nad tobą pokrytego grubą warstwą grzyba, pleśni i ekskrementów, jakby ktoś zamiast kasetonów użył pizzy familijnej z Biedronki. Pod rozbitymi żarówkami krążą leniwie chmary tłustych much, dla których to miejsce to musi być prawdziwe Elgównado, istna Valkałła i Ziemia Obesrana.
- Budynek jest znacznie większy, niż wydawał się z zewnątrz. Fizyka czarnej dziury? Czary? Nie masz pojęcia, jesteś jak na haju, ale w końcu docieracie do końca korytarza zakończonego pustą, litą ścianą
- Muszę mieć wolne ręce, przyjacielu. - Cygan opuszcza cię na ziemię, a ty mimo wirówki w głowie starasz się jakoś ustać, chociaż chwiejesz się jak anorektyczka przy silnym wietrze.
- TO NIE MY ŻYJEMY W BRUDZIE, MY CYGANIE TO NADLUDZIE! - Wydziera się niespodziewanie romski ryj, jakby dostał szmergla.
-
- To hasło! W gładkiej, wydawałoby się, ścianie otwierają się ukryte drzwiczki do schowka, a w środku... niech mnie chuj strzeli, jeśli to nie akordeon! Brudas pewnie chwyta instrument w dłonie i już po chwili płyną pierwsze takty "Ore, ore", serdelkowate paluchy tańczą po klawiszach ze zdumiewającą lekkością.
- W mordę jeża, solówka to tajny kod otwierający przejście do kolejnego pomieszczenia, masywne wrota perfekcyjnie imitujące ścianę rozsuwają się z mechanicznym szczękiem jak w pieprzonym Laboratorium Dextera!
- Wchodzicie do futurystycznej śluzy, powietrze pod dużym ciśnieniem wypycha paskudny smród gdzieś na zewnątrz i momentalnie cię otrzeźwia, uśmiechający się Cygan wskazuje wyjście, Pan przodem, zapraszamy.

- Pomieszczenie przypomina monstrualne sanktuarium. Nigdy w życiu nie widziałeś podobnego przepychu. Kaplica Sykstyńska wygląda przy tej sali jak afrykańska chata z gówna przy Zamku w Windsorze. Wszechobecne złoto i biały marmur, światło sączy się przez kilkumetrowe witraże, na kopulastym sklepieniu freski namalowane chyba przez samego Boga.
- Wokół Cyganie zażywają iście bachusowych rozkoszy - na stołach przepiórki i złote zastawy, kilku chłopów chędoży pod baldachimami kobiety o kształtach bogiń, jakieś typy moczą swoje brudno-żółte ciała w mahoniowych baliach wypełnionych mlekiem.
- Kroczysz ze swoim przewodnikiem po krwistoczerwonym dywanie ku przeciwległej stronie sali, gdzie z piedestału wyrasta potężny, oślepiająco błyszczący tron. Blask i odległość uniemożliwiają ci rozpoznanie postaci siedzącej nań, ale z każdym krokiem opasła sylwetka i okrągła, jakby za duża głowa w stosunku do reszty ciała wydają ci się coraz bardziej znajome.
- Docieracie wreszcie do podnóży tronu, Cygan-byczek zgina się wpół w teatralnym ukłonie, niemal podbija sobie oko kolanem, Mój Królu, mój Królu - powtarza jak zacięta płyta, a ty gapisz się na człowieka przed sobą jak szpak w pizdę.

- Mówiłem *mlask*, że spotkamy się wkrótce. Nie sądziłem, że aż tak prędko, he he he. - Przemówił Król, którego większość ludzi tytułuje Prezesem.
-  JAROSŁAW KACZYŃSKI?!?! 
- Tak. Ale też i nie. - Odpowiada enigmatycznie kurdupel i znów śmieje się, jakby w loterii genetycznej wygrał dodatkowy chromosom.
- O co tu chodzi, do chuja? Co Ty tu, kurwa, robisz? - pytasz z drobnym nadużyciem kultury osobistej i etykiety.
- To trzeba *mlask* na spokojnie, panie kolego. Pozwól *mlask*, że wyjaśnię wszystko w należytym porządku. - W pierwszym odruchu masz ochotę zapodać przewlekłemu mlaskaczowi luja-ogłuszacza, jednak w końcu zdrowy rozsądek i ciekawość biorą górę nad emocjami.
- Zapewne uważasz, że Cyganie *mlask* to zwykłe brudasy, nieroby i złodzieje. Że wszyscy żyjemy jak *mlask* podludzie, jak robactwo, wbrew temu, co widzisz tutaj na własne oczy. Nie musisz zaprzeczać, bo... właśnie o to nam chodzi.
- Nam? Czyli komu?
- Myślę *mlask*, że zaryzykuję małe przedstawienie. - Karakan zeskakuje z tronu i przez krótką chwilę sterczy tylko nieruchomo na swoich krótkich nóżkach jak niedorobiony posąg dłuta Downatello. Już masz nim potrząsnąć niecierpliwy, a tu patrzcie - czary, dziwy! Całe jego ciało wpada w dziwną wibrację, nabiera jaskrawych kolorów, by za chwilę stać się półprzezroczyste, rozmywa się jak obraz na starych grach video i nagle *pyk*, wszystko ucina się jak kontakt z czarnoskórym ojcem.
- Niezła sztuczka, co? - Z miejsca, gdzie jeszcze przed chwilą stał stary PiSowiec, szczerzy się do ciebie... ten zasrany mały Cygan, któremu ledwie wczoraj uratowałeś dupę! - Lubię swoją prawdziwą formę, ale raczej nie zostałbym w niej naczelnikiem państwa, nie sądzisz? 
- Ale.. ale... Polską rządzi cygański gówniarz w ciele starego grzyba??? - Jesteś już pewien, że musiały ci się poprzepalać styki w mózgu od wchłoniętych cząsteczek kału.
- Tak cię to dziwi? Przecież sam wiesz, że.. czekaj, jak to leciało? "Nikt tak nie kradnie jak Cygan, z cygańskiego taboru...
- Wykorzysta, okradnie, szukaj wiatru w polu" - Dokańczasz pieśń bezwiednie.
- Ha ha ha, otóż to! Musisz jednak wiedzieć, że drenowanie Polski, to jedynie ułamek naszych możliwości, naszej władzy! Nawet nie wiesz, jak bawią mnie te wszystkie wydumane teorie o lożach masońskich, reptilianach i innych kondominiach rosyjsko-niemieckich pod żydowskim zarządem powierniczym. To tylko woda na nasz młyn i dowód, jak potężny jest WIELKI ZAKON ZŁOTEGO TABORU!
- Gromki aplauz wypełnia komnatę, "ZŁO-TY TABOR, ZŁO-TY TABOR" - skandują fanatycznie cygańskie ryje, które ku twojemu zaskoczeniu musiały przerwać biesiadowanie, by spijać każde słowo z ust swojego Króla. Musisz oddać gnojkowi, że mimo szczeniackiego wieku ma charyzmę i pasję godną austriackiego malarza odrzuconego przez szkołę artystyczną.
- Zakon Złotego Taboru... To jakieś szaleństwo! Ja tu przyszedłem odzyskać tylko swoje dawne życie.
- Czyli co? Sesje masturbacji pod porno z osłem? Samotne libacje alkoholowe? Ja ci oddam twoje PRAWDZIWE życie! SZKLANA KULA, DAWAJ FULA!

- Freski, witraże, marmury okazują się hiperrealistyczną iluzją, w rzeczywistości salę w całości pokrywają zwierciadła. Jesteście we wnętrzu szklanej kuli. Na krystalicznej powierzchni ścian i na sklepieniu kopuły pojawiają się i znikają tajemnicze, senne obrazy, rozglądasz się wokół zafascynowany, jakbyś przed chwilą przyjął końską dawkę LSD w czopkach.
- Z transu wyrywa cię pstryknięcie palców tuż przed twoim nosem, mały Rom z wyraźnym satysfakcją wskazuje wielkie zwierciadło naprzeciwko ciebie.
-  Wydzierasz się jakby pod twoją dupą właśnie pękł słoik. Żółto-brudna, odrażająca skóra, włosy jak na jajach dzika, wielgachny kinol niczym u Grzegorza Florydy, cofnięte czoło i mętne spojrzenie niedorozwiniętego Neandertalczyka, mówiąc krótko - podręcznikowy, szpetny cygan i jakimś sposobem... twoje własne odbicie.
- Tak! TAAAK! - Cygański król szczebiota podekscytowany jak cnotka z pierwszym palcem w piździe. - Jesteś... KAMELEROMEM!!! Nie ratowałeś wczoraj mnie, a tak naprawdę samego siebie!
- W twojej zmaltretowanej głowie otwierają się dawno zamknięte drzwi, uruchamiają uśpione neurony, na zwierciadłach wokół przewijają się sceny z twojego życia, które mozolnie wypierałeś ze świadomości:

- Pokaz urywa się nagle, znowu stoisz w majestatycznym sanktuarium, powoli podnosisz dłonie do oczu - żółto-brudne, gruz pod paznokciami, pośmierdują stolcem. 
- Zalewa cię fala gorąca, szalejesz jak Wellman przy swojskim stole, w dzikim (sic!) szale zrywasz z siebie koszulę, drzesz się jak borsuk z moszną najeżoną odłamkami szkła, gdy przesadził ze stukaniem jajami po szybach.
- JESTEŚ JEDNYM Z NAS! PRZESTAĆ WRESZCIE UCIEKAĆ! - woła za tobą cygański Król, gdy biegiem rzucasz się w kierunku wyjścia.
- Wydostajesz się z sali tronowej, pędzisz na oślep przez korytarze, wypadasz wreszcie przez główne drzwi na osrane podwórze.
- O, kurwa! Twój kumpel z telewizji tu jest! Musiał odsłuchać wiadomość na poczcie głosowej i od razu przyjechał, mój ci on!
- Kolega patrzy jednak na ciebie podejrzliwie jak Żyd na szaszłyka, najwyraźniej cię nie rozpoznaje.
- No jasne, przecież nie zmieniłeś się na powrót w anona, jesteś dla niego tylko jakimś brudnym Cyganem.
- Dopadasz do kumpla-dziennikarza, łapiesz za mikrofon, który ten mocno ściska w dłoni, chyba boi się, że go podpierdolisz.

- Ja będę trzymał, ja będę trzymał. - Mówi on.
- Pana.. - Bełkoczesz, najwyraźniej z emocji, a może... by ukraść (hehe) trochę czasu.
- Co się tutaj dzieje?
- Tak?
- Co Wy tu robicie? - Pytanie zawisa w cuchnącym powietrzu. Myśli tłuką ci się po głowie, ale dalej, opowiedz, co się tutaj naprawdę dzieje, o Zakonie Złotego Taboru, o karakanie Kaczyńskim! Już! Zdemaskuj tych pierdolonych Cyganów! ZDRADŹ SWOICH LUDZI I WRÓĆ DO SWOJEGO ZAKŁAMANEGO, BEZSENSOWNEGO ŻYCIA!
- Tutaj..

bagno.