Zasadniczo, niestety byłem świadkiem emisji "arcydzieła" polskiej kinematografi wspomnianego w tytule. Obraz skurwiałych p0lek budzi we mnie taką odrazę iż wymiociny cisnęły mi się do gardła. Pojmuję iż to w pewien sposób rodzaj fikcji i swobodnej masturbacji reżysera ale na moje nieszczęście te kilka kadrów które ze smutkiem stwierdzam wypaliły mi się w siatkówce spowodowodowały iż na nowo rozważam umoralnienie w moim mniemaniu wlewanie rozgrzanego żelaza bezpośrednio do pip takich upadłych zwierzaków. Co wyjątkowo przykre najbardziej gryzł mnie los tego smutnego beciaka p0laczka który chodował sobie koniki nie wiedząc jakim ścierwem była jego ukochana ladacznica.