Cześć dzidki, mam kolejne swoje rozważania, tym razem, chyba krótsze. Na początku fragment z Pisma Św. I jak zwykle mam nadzieję na kulturalną dyskusje.

3 «Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
4 Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni.
5 Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię.
6 Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni.
7 Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.
8 Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.
9 Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi.
10 Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
11 Błogosławieni jesteście, gdy [ludzie] wam urągają i prześladują was, i gdy z mego powodu mówią kłamliwie wszystko złe na was. 12 Cieszcie się i radujcie, albowiem wasza nagroda wielka jest w niebie. Tak bowiem prześladowali proroków4, którzy byli przed wami.

Błogosławieni jesteśmy, gdy to wszystko złe dzieje nam się z powodu Jezusa. To nie jest tak, że mamy sobie cierpieć. Bo Bóg nie chce byśmy cierpieli. Często cierpimy z własnej winy, głupoty, błędów albo niekonsekwencji. Jak już kiedyś pisałem grzesząc otwieramy furtkę diabłu, który wjeżdża w nasze życie jak w masło i niszczy je, zsyła choroby.
Kto więc jest błogosławiony wg. powyższego fragmentu? Chodzi o osby, które cierpią z powodu imienia Jezusa. Ludzie prześladowani za wyznawanie wiary lub za ewangelizację. Również dzisiaj w Afryce i Azji prześladuje się chrześcijan za wiarę.

Jeden z proroków ST pisze: „lud mój ginie z powodu niewiedzy, z powodu braku poznania. Ludzie giną, bo nie usłuchali tego, co im powiedziałem. Mają do mnie pretensje, a to oni są nieposłuszni.” [Oz 4, 6]. Bóg często przychodzi z uzdrowieniem, gdy decydujemy się na przebaczenie. Marcin Zieliński pisze, że zdarzyło mu się modlić za osoby, które miały w sobie nieprzebaczenie, a mimo to były uzdrawiane, bo Bóg jest większy niż przeszkoda. Ale to nie jes tak, że uzdrowiona osoba nie ma przebaczyć. Dotknięcie przez Boga (czyli np. uzdrowienie) ma zmienić nasz styl życia (przebaczenie stylem życia). Wcześniej czy później i tak Bóg będzie chciał żebyśmy wybaczyli, tak jak On nam wybaczył, wybacza i będzie wybaczał.


Ogórek dla atencji

Bez przebaczenia nie doświadczysz tego czego chce dla Ciebie Bóg. Jeśli nie przebaczysz to tak jakbyś zostawiał otwarte drzwi. Bóg Ci coś daje, ale złodziej wchodzi przez otwarte drzwi i od razu Ci to zabiera. Tymi otwartymi drzwiami jest brak przebaczenia, czyli w zasadzie grzech. Każdy grzech otwiera takie drzwi. Tylko problem jest taki, że rzadko uznajemy brak przebaczenia za grzech i nie dostrzegamy problemu w naszym życiu. Dlaczego dajemy się okradać z Bożego błogosławieństwa? Ono jest nasze. Bóg chce nam błogosławić i ciągle to robi, ale my najczęściej nie chcemy tego błogosławieństwa, nie słuchamy Boga, który mówi nie rób tego, bo zrobi Ci to krzywdę, zrób to, bo to będzie dla Ciebie dobre. A później, gdy już jesteśmy zranieni to narzekamy, jaki to Bóg jest zły, jak to nas bardzo doświadcza i jaki z Niego tyran. Tymczasem wina może leżeć po naszej stronie. Dlatego przebaczajmy, mówmy to na głos (w samotności, ale na głos) błogosławmy tej osobie, prośmy za nią, by Bóg jej wybaczył, by pomógł jej się zmienić. Wiem, brzmi to jak abstrakcja, nie ma to sensu, ale w świecie Boga wszystko wywrócone jest do góry nogami, są tam inne prawa, a przede wszystkim prawo miłości. Jak nie dać się okradać z błogosławieństwa Bożego? Na pewno przebaczajmy, i to nie raz, a wiele razy. Marcin Zieliński mówi, by przebaczenie było stylem życia. I to jest praktyczna wskazówka. Jak ktoś nie zna to into google pierwszy wynik :)

Bez przebaczenia nie doświadczysz tego czego chce dla Ciebie Bóg. Jeśli nie przebaczysz to tak jakbyś zostawiał otwarte drzwi. Bóg Ci coś daje, ale złodziej wchodzi przez otwarte drzwi i od razu Ci to zabiera. Tymi otwartymi drzwiami jest brak przebaczenia, czyli w zasadzie grzech. Każdy grzech otwiera takie drzwi. Tylko problem jest taki, że rzadko uznajemy brak przebaczenia za grzech i nie dostrzegamy problemu w naszym życiu. Dlaczego dajemy się okradać z Bożego błogosławieństwa? Ono jest nasze. Bóg chce nam błogosławić i ciągle to robi, ale my najczęściej nie chcemy tego błogosławieństwa, nie słuchamy Boga, który mówi nie rób tego, bo zrobi Ci to krzywdę, zrób to, bo to będzie dla Ciebie dobre. A później, gdy już jesteśmy zranieni to narzekamy, jaki to Bóg jest zły, jak to nas bardzo doświadcza i jaki z Niego tyran. Tymczasem wina może leżeć po naszej stronie. Dlatego przebaczajmy, mówmy to na głos (w samotności, ale na głos) błogosławmy tej osobie, prośmy za nią, by Bóg jej wybaczył, by pomógł jej się zmienić. Wiem, brzmi to jak abstrakcja, nie ma to sensu, ale w świecie Boga wszystko wywrócone jest do góry nogami, są tam inne prawa, a przede wszystkim prawo miłości. Jak nie dać się okradać z błogosławieństwa Bożego? Na pewno przebaczajmy, i to nie raz, a wiele razy. Marcin Zieliński mówi, by przebaczenie było stylem życia. I to jest praktyczna wskazówka. Jak ktoś nie zna to into google pierwszy wynik :)

Apostołowie widząc znaki, które czyni Jezus zapytali Go jak się modlić ( w domyśle, żeby czynić takie znaki jak Ty) Jezus nauczył ich wtedy modlitwy Ojcze Nasz, w której jest zawarte „i odpuść nam nasz winy, jak i my odpuszczamy naszym winowajcom”. Mało tego, po skończonej prezentacji modlitwy Ojcze Nasz Jezus dodaje: „Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia, i Wam przebaczy Ojciec wasz niebieski. Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom, i Ojciec wasz nie przebaczy wam waszych przewinień”. Skoro Jezus w takim ważnym momencie, w którym Apostołowie go pytają pośrednio: Jak czynić cuda, takie jak Ty czynisz? Jak być wysłuchanym na modlitwie ? powtarza dwa razy o przebaczeniu to znaczy, że jest to ważne i istotne. Przebaczenie w naszym życiu przynosi owoce na modlitwie. Jeśli nie potrafimy przebaczyć, zaprośmy Jezusa w to miejsca w naszym sercu, w naszym życiu, by do niego przyszedł, by je uleczył, by dał nam zdolność przebaczenia. I bardzo ważne, w krwi Jezusa jest nasze odpuszczenie grzechów, uzdrowienie ciała, uzdrowienie duszy. W skrócie wszystko.
A jak jesteśmy już przy Ojcze Nasz o Jezus pokazuje wyraźnie co najpierw, najpierw sprawy Boga Ojca (niech się święci Twoje imię, przyjdzie Twoje Królestwo itp.), a dopiero potem nasze sprawy, chleb, przebaczenie nam grzechów i uzdolnienia do przeciwstawiania się pokusom. JEŚLI ZATROSZCZYMY SIĘ O TO CO BOŻE, BÓG ZATROSZCZY SIĘ O TO CO LUDZKIE.

Jim Carrey- Przebaczenie otwiera i przemienia ludzkie serce