Mastaba to typ grobowca bardzo popularny w Kemet. Pierwsze mastaby zostały wzniesione w Egipcie już w trzydziestym pierwszym wieku przed naszą erą. Domami wieczności pierwszych faraonów były właśnie mastaby. Dopiero Imhotep, wezyr faraona Dżosera wpadł na pomysł wybudowania mastaby jednej na drugiej, w ten sposób tworząc piramidę schodkową. Po wynalezieniu piramidy mastaby stały przede wszystkim się grobami zwykłych ludzi.
Typowa mastaba składa się z naziemnej kaplicy gdzie utrzymywany był kult zmarłych i składane dary, oraz z części podziemnej gdzie znajdował się właściwy grobowiec. Do komory grobowej prowadził pionowy, wykuty w skale szyb, często osiągający długość kilkudziesięciu metrów, co miało utrudnić rabunek grobu. Po pogrzebie szyb był zasypywany gruzem i odłamkami skalnymi. Same grobowce tego typu były budowane z kamienia lub cegły mułowej w zależności od majętności właściciela.
Zwyczaj budowania mastab zaczął zanikać dopiero w okresie Nowego Państwa, kiedy to zaczęły ustępować miejsca niewielkim piramidom budowanym na nekropoliach zwykłych ludzi oraz hypogeom.
Nazwa "mastaba" jest nazwą współczesną i pochodzi od arabskiego słowa "ława".
Na zdjęciu poniżej mastaba faraona Szepseskaf'a, syna Mykerinosa, w Sakkarze, panującego 2511-2506 p.n.e. Mastaba została odbudowana przez księcia Chaemuaset'a, syna Ramzesa II, ok. 1230 p.n.e. Dzisiaj nazywana przez arabów "Mastabat el–Faraun" czyli "Ławka faraona".
Poglądowe zdjęcie przekroju typowej mastaby na moim FB: https://www.facebook.com/Kemet-Staro%C5%BCytny-Egipt-bez-tajemnic-104032014714382/