Według mnie najpiekniejsze z Kapturnic. Wszystkie kaptury wywodzą się z Ameryki północnej sięgając od stanów zjednoczonych aż po kanadę. Charakteryzuje się pięknym, białym ułatwieniem górnej części kielicha i operkulum (tak zwanego kaptura).

Roslina ta wchodzi w zimowanie od listopada do marca, kapturnice są odporne na zimno i wytrzymają nawet pokryte śniegiem.

Kapturnice produkują słodki nektar u wejścia kielicha (perystom). Jego krawędź jest tak śliska, ze owad wpada do środka, gdzie czekają na niego enzymy trawienne (wyjątkiem jest Kapturnica purpurowa o której tez zrobie wrzutę)

Roslina ta nie lubi zbyt mokrej ziemii, gleba ma być przyjemnie wilgotna. Wazne jest by była też odpowiednio drożna dla powietrza i aby łatwo odprowadzała nadmiar wody co wystarczy osiągnąć dodając do torfu nieco perlitu, wermikulitu lub piasku gruboziarnistego/żwirku w stosunku 3:1 lub jesli torf jest gorszej jakości polecam mieszanke pół na pół. W okresie zimowania należy zmniejszyć ilość i częstotliwość podlewania.

Podlewać wodą destylowaną od podstawki, latem uzupełniać wodę w podstawce, zwlaszcza jesli dni są szczególnie upalne (na które kapturnica jest nieco bardziej wrażliwa niż np muchołówka)

Sama będzie wyłapywać owady, jest to najlepsza naturalna opcja, jesli macie dużo much/os/szerszeni lub dowolnych innych owadów: ta roslina nie wybrzydza i łapie dosłownie wszystko. Wystawcie ją sobie na parapet od zewnątrz albo na balkon to się sami przekonacie. Ta tutaj nawet teraz dała radę złapać nieco drobnych owadów (jak się przyjrzycie temu grubymi kielichowi na prawo to zobaczycie ciemniejszy obszar w dolnej części kielicha, który wypełniony jest martwymi juz owadami).

Warto wspomnieć, że jeśli roslina złapie większą ilosc owadów zimą, to warto tego liścia odciąć aby w środku nie rozwijała się pleśń.

Jest bardzo łatwa i nadaje sie na pierwszą roślinę mięsożerną.